La voĉa bilabiala plozivo estas konsonanta sono uzata en kelkaj parolaj lingvoj. La simbolo en la Internacia Fonetika Alfabeto, kiu reprezentas ĉi tiun sonon, estas ⟨b⟩, kaj la ekvivalenta X-SAMPA simbolo estas b. Esperanto havas voĉan bilabialan plozivon kaj ĝi estas reprezentita de la litero “b” (ekzemple “b” en besto) en la ortografio. Multaj barataj lingvoj, ekzemple la hindustana, distingas inter aspiracia /bʱ/ kaj senaspiracia /b/.
- Ĝia maniero de artikulacio estas ploziva, kio signifas, ke dum ĝia produktado la aerfluo tra la buŝo estas komplete obstruata.
- Ĝia loko de artikulacio estas bilabiala, kio signifas, ke ĝi estas artikulaciata per ambaŭ lipoj.
- Ĝi estas voĉa, kio signifas, ke la voĉaj kordoj vibras dum la artikulacio.
- Ĝi estas buŝa, kio signifas, ke la aerfluo nur povas forkuri tra la buŝo.
- Ĉar la sono ne estas produktita per aerfluo sur la lango, ne estas la dikotomio de la centra kaj la flanka.
- La aerflua meĥanismo estas pulma, kio signifas, ke ĝi estas artikulaciata per aero fluanta eksteren el la pulmoj, kiel multaj aliaj sonoj.
| IFA |
Priskribo
|
| b |
normala b
|
| bʷ |
labialigita
|
| b̜ʷ |
duon-labialigita
|
| b̹ʷ |
forte labialigita
|
| bʲ |
palataligita
|
| bʱ |
aspiracia voĉa
|
