Ĥoraĥanaj ciganoj en Istanbulo
Ĥoraĥanaj ciganoj en Istanbulo estas cigana etno, kiu parolas la turkan lingvon kiel sian gepatran lingvon.
Deveno redakti
La plej malnova sidema setlejo de cigano estis en Sulukule en Istanbulo, devenante de 1054 p.K. La bizanca historiisto Nicephorus Gregoras, rakontis pri Akrobatoj kiuj venis de Egiptio al Konstantinopolo en 1322. La otomana historiisto Evliya Çelebi priskribis en sia Libro Seyhatnâme, la lingvon kaj fonon de la romaa popolo, ke post la Falo de Konstantinopolo en 1453, sultano Mehmedo la 2-a ekloĝis Ĥoraĥanaj ciganoj de Ksantio (provinco) kaj islamaj ciganoj de Bayat-Provinco Afyonkarahisar ĝis Istanbulo kiel Ventra dancoj kaj Muzikistoj.
Kulturo redakti
Tie Religio estas sunaismo islamano de hanafismo lernejo kaj kelkaj estas Membroj de Sufiismo. Multaj ciganoj en Istanbulo apartenas al la Sufiismo de la Qadiri-Tarika, kiu estis fondita en 1738 fare de Sheykh Seyfullah Efendi El Hindi en Selamsız, cigana kvartalo ĉe Üsküdar en Istanbulo. Fianĉiĝo, geedziĝo kaj Cirkumcido de la knaboj (Sünnet festo), estas grandaj festivaloj. La ciganoj estas pli proksimaj al turkoj.
Kelkaj el la turkaj ĥoraĥanaj ciganoj venis kiel gastlaboristoj al Germanio kaj Aŭstrio en la 1960-70-aj jaroj. Neniu el ili estis rigardita kiel ciganoj fare de la Gastiganto-Populacio, nur kiel turkoj en Germanio, kie kelkaj el la turk-romanaj viroj geedziĝis kun germanaj aŭ aŭstraj virinoj. La Idoj de ĉi tiu Geedzeco nomita Melezi (Mezonsango), turka Pruntovorto en la Cigana lingvo dialektoj de la Ĥoraĥanaj ciganoj por homoj kun miksita ciganoj-sango. En Turkio, la Ĥoraĥanaj ciganoj faras ĉiajn malaltajn laborojn, sed ankaŭ laboras kiel florvendistoj, korbfaristoj ktp[1].
Tra Turkification kaj Asimilation en la turka kulturo dum jarcentoj[2]tiu islama Ciganoj adoptis la turkan lingvon kaj perdis la Ciagana lingva, por establi Turkan Identecon por iĝi pli rekonita fare de la Gastiganto[3] kaj nei tie Romani Fonon [4]. Ĉe Censo la plimulto deklaris sin kiel turkoj anstataŭe kiel romao. Ili estas Kulturaj islamanoj kiuj adoptis Sunaismon de Hanafi madhab dum la Otomana Regno.