Ajĝavaĵiayyavazhi (en tamila: அய்யாவழி) estas movado de henoteismaj kredoj (bazitaj sur la hinduisma darmo) kiu originiĝis en suda Barato (en la zono de tamila lingvo) meze de la 19-a jarcento.

Serio de artikoloj pri
Hinda filozofio

ÓM
Ortodoksaj skoloj
Neortodoksaj skoloj
Granda personecoj

Antikvo
Kapila Patanĝali Gótama
Kanada Ĝaimini Vjása Markandéja Pánini
Mezepoko
Adi Ŝankara Ramanuĝa Madhva
Nimbarka Vallabha Madhusūdana
Namadéva Tukaram Tulsidas Kabir Vasugupta Ĉaitanja
Novepoko
Sri Ramakriŝna
Mohandas Karamchand Gandhi
S. Radhakriŝnan
Svami Vivékananda
Ramana Maharŝi
Sri Aŭrobindo
Svami Sivananda
Ánanda Ĉómarasvami

Sankta Simbolo de Ajĝavaĵi.
Granda Masi Procesio el Nagerkoil ĝis Svamithope.

La ajĝavaĵi funkcias aŭtonome, sed ne estis agnoskita kiel propra religio, sed kiel branĉo de hinduismo. Kvankam ĝi ne ricevis oficialan agnoskon, ĝi disvoviĝis kiel aparta religia fenomeno en almenaŭ tri ŝtatoj de Suda Barato (Kanjakumari, Tirunelveli kaj Tutikorin). Estas unu de la movadoj pli disvastigitaj de Suda Barato; ties rapida kresko estis registrita jam en la informoj de kristanaj misiistoj dum la unua duono de la 19.a jarcento.

La ideoj kaj filozofio de tiu religio estas bazata sur la instruoj de Ajĝa Vaikundar kaj la religiaj tekstoj Akilattirattu Ammanai kaj Arul Nool.

Bibliografio redakti

  • T. Krishnanathan (2000), Ayya Vaikundarin Vazhvum Sinthanaiyum, Madurai Kamaraj University, Thinai Publications, Nagercoil.
  • C. Paulose (2002), Advaita Philosophy of Brahmasri Chattampi Swamikal, Sree Sankaracharya University of Sanskrit, Ayya Vaikunta Nather Sidhasramam, Pothaiyadi.
  • R. Ponnu (2000), Sri Vaikunda Swamigal and Struggle for Social Equality in South India, Madurai Kamaraj University, Ram Publishers, Madurai.