Hermagoras kaj Fortunatus

Episkopo Hermagoras (jen origine, nun ankaŭ itale Ermacora) kaj diakono Fortunatus (jen latine, nun ankaŭ itale Fortunato) estas du sanktuloj de la romkatolika eklezio, kiuj mortis kune kiel martiroj ĉirkaŭ la jaro 304 (laŭ posta legendo jam ĉirkaŭ 70) en Singidunum (Beogrado) en provinco Moesia Superior de la Romia Imperio kaj iliaj restaĵoj atingis la same romian urbon Aquileia ĉirkaŭ 400.^[1]

Ili memoriĝas en kristanismo la 12-an de julio.^[1]

La kultado de la du sanktuloj ekestis en la unuaj jarcentoj post Kristo, precipe en la areo de Aquileia. La episkopo Poppo de Aquileia, origine el Karintio, dediĉis al ili la bazilikon de Aquileia konstruitan en 1021-31. En la kripto la vivrakonto estas prezentita en grandiozaj freskoj en venecia-bizanca stilo.

Vidi ankaŭ redakti

sankta Hermagoro

Referencoj redakti

↑ ^1,0 ^1,1 Hermagoras kaj Fortunatus en la retejo Heiligenlexikon.de (germane)

Kategorio Hermagoras kaj Fortunatus en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)

Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo pri kristanismo.

Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton).

[heiligenlexikon-1] 1,0 ^1,1 Hermagoras kaj Fortunatus en la retejo Heiligenlexikon.de (germane)

[1]