Laŭbo estas duonmalferma ĝardendometoteraso kun volboforma (aŭ aliforma) tegmento. Laŭboj ofte troviĝis dum la 19-a jarcento en ĝardenoj de grandaj biendomoj. Laŭboj origine estas faritaj el lignometalo kaj estis ĉirkaŭitaj de floroj kaj plantoj. Nuntempe tutpretaj lignaj laŭboj aĉeteblas en ĝardencentroj.

Laŭbo

Laŭ Francisko Azorín laŭbo estas Ĝardena vegetaĵo konstruaĵo por formi ombran ejon.[1] Li indikas etimologion el la antikva germana laŭba (foliaĵo) kaj de tie la latina laubia.[2] Tamen li kiel klarigo metas la saman bildon kiel por pergolo.

Referencoj

redakti
  1. Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 126.
  2. Azorín, samloke.

Vidu ankaŭ

redakti