Montalegre

Montalegre
municipo de Portugalio • urbo de Portugalo
Flago	Blazono
Administrado
Poŝtkodo	5470
En TTT	Oficiala retejo [+]
Demografio
Loĝantaro	10 537 (2011) [+]
Loĝdenso	13 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo	41° 49′ N, 7° 47′ U (mapo)41.816666666667-7.7833333333333 [+]
Areo	805,46 km² (80 546 ha) [+]
Horzono	UTC±00:00 [+]
	Montalegre (Portugalio)
	Situo de Montalegre
Alia projekto
	Vikimedia Komunejo Montalegre [+]
	v • d • r

Montalegre estas portugala urbo en la nordokcidento de la Distrikto Vila Real, en la regiono Trás-os-Montes (Nordo) kaj la intermunicipa komunumo Alto Tâmega, kun ĉirkaŭ 1 816 loĝantoj (2011).

Ĝi estas sidejo de municipo Montalegre de 805,46 km² de areo kaj 9 261 loĝantoj (en 2021), subdividite en dek unu submunicipoj. La municipo limas norde kun la hispana regiono Galegio, oriente kun Chaves, sudoriente kun Boticas, sude kun Cabeceiras de Basto, sudokcidente kun Vieira do Minho kaj okcidente kun Terras de Bouro.

Historio

Kastelo de Montalegre.

La homa loĝado de tiu teritorio, datas el prahistorio, multe antaŭ la romia okupado, kiel atestas kelkaj kastrumoj kaj arkeologiaj trovitaĵoj en kelkaj lokoj (mamoas). Fine de la 3-a jarcento a.n.e. startis la romia koloniigo de la teritorio aktuale portugala. Poste, kaj ĝis la fondo de la reĝlando Portugalio, tiu teritorio estis sinsekve okupita de Suevoj, Visigotoj kaj islamanoj. Fakte kie nun estas la kastelo, estis kastrumo kiun okupis ĉiuj tiuj popoloj.

Post la konkero fare de kristanoj, la areo akapartenis al la Reĝlando Galegio (Gallaeciense Regnum) ĝis aliĝo al nove kreita regno Portugalio. La loĝloko ricevis foruon el la reĝo Alfonso la 3-a (1248-1279), la 9an de Junio 1273, kaj iĝis ĉefurbo de la nomitaj Terras de Barroso, kaj ĝian loĝadon oni plenumis en 1289, kaj oni kompletigis en 1331, dum la regado de Afonso la 4-a (1325-1357), laŭ epigrafiaĵo ĉe la suda turo.

Monaĥejo de Santa Maria das Júnias (preĝejo kaj ruinoj).

En la 12-a jarcento oni kreis la Monaĥejon de Santa Maria das Júnias fare de benediktanoj sur iama praromanika ermitejo. En la 13-a jarcento la monaĥejo ekhavis Cistercianoj. En postaj jarcentoj la monaĥejo pliiĝis.

Dum la epoko de la krizo de 1383-1385, la urbo kaj la kastelo partianiĝis por D. Beatriz, kaj aliĝis post la Batalo de Alĵubaroto al la fortoj de Johano la 1-a (1385-1433) kadre de la kampanjo kontraŭ Chaves kaj la nordo de Portugalio. La areon tiukadre oni havigis al la konestablo, D. Nuno Álvares Pereira.

Dum la regado de Manuelo la 1-a (1495-1521), la loĝloko ricevis la foruon Foral Novo en 1515.

Kadre de la Portugala Restaŭriga Milito, rekuperinte sian strategi-defendan valoron en la limo, la kastelo ricevis modernigon por adapti ĝin al artilerio.

Meze de la 19-a jarcento la administraciaj reformoj faritaj en la municipa nivelo rezultis en la aktuala formo de la municipo.

La loĝantaro de Montalegre atingis pinton de pli ol 32 000 loĝantoj en la 1960-aj jaroj, sed poste okazis forta elmigrado kaj ĝi malaltiĝis ĝis nunaj 9 000, tio estas, oni perdis pli ol du trionojn. Gravaj enspezofontoj estas kaŝtanoj, fungoj kaj brutobredado de kaproj.

Administracia ento

Fregezioj de la municipo Montalegre (el 2013).

La municipo Montalegre havas la jenajn fregeziojn:

Cabril
Cambeses do Rio, Donões e Mourilhe
Cervos
Chã
Covelo do Gerês
Ferral
Gralhas
Meixedo e Padornelos
Montalegre e Padroso
Morgade
Negrões
Outeiro
Paradela, Contim e Fiães
Pitões das Júnias
Reigoso
Salto
Santo André
Sarraquinhos
Sezelhe e Covelães
Solveira
Tourém
Venda Nova e Pondras
Viade de Baixo e Fervidelas
Vila da Ponte
Vilar de Perdizes e Meixide

Vidindaĵoj

Kastelo de Montalegre
Parko Cávado
Mamoas de Veiga
Monaĥejo de Santa Maria das Júnias (preĝejo kaj ruinoj) en Pitões das Júnias
Palaco de Vilar de Perdizes
Romia vojo de Braga al Chaves en Cervos
Preĝejo de São Vicente da Chã
Seminario de Gralhas
Kastrumoj de Pedrário en Sarraquinhos kaj de São Romão aŭ Castelo de São Romão en Viade de Baixo
Palaco kaj Kapelo de Nossa Senhora das Neves en Vilar de Perdizes (São Miguel)