Oto la 3-a (Sankta Romia Imperio)
Oto la 3-a (naskiĝis en Ketil, fine de junio de 980; mortis en Paterno, la 23-an de januaro 1002) el la liudolfida dinastio estis elektita imperiestro de la Sankta Romia Imperio en 983 post la morto de sia patro la imperiestro Oto la 2-a).
Oto la 3-a | ||
---|---|---|
Sankta Romia Imperiestro | ||
![]() | ||
Persona informo | ||
Naskiĝo | 980 en Klever Reichswald | |
Morto | 24-an de januaro 1002 en Civita Castellana | |
Mortis pro | malario [#] | |
Tombo | Katedralo de Akeno [#] | |
Religio | kristanismo [#] | |
Lingvoj | latina lingvo • Mezepoka greka lingvo [#] | |
Ŝtataneco | Sankta Romia Imperio [#] | |
Familio | ||
Dinastio | Liudolfidoj [#] | |
Patro | Oto la 2-a [#] | |
Patrino | Teofano [#] | |
Gefratoj | Matilda de Lotaringio • Sofia, abatino de Gandersheim • Adelajda, abatino de Quedlinburg [#] | |
Profesio | ||
Okupo | reganto • imperiestro • verkisto [#] | |
[#] | Fonto: Vikidatumoj | |
En 1202 Arduino de Ivreo estis proklamita reĝo de Italio en Pavio nur unu monaton post la morto de Oto la 3-a, imperiestro de la Sankta Romia Imperio, kaj tiele la revo de imperio kaj romia kaj ĝermana disfalis. Italio volis sendependon kaj nomumis sian propran monarkon. La sukcedonto de Oto la 3-a, nome ties kuzo Henriko de Bavario, Henriko la 2-a, veturis al Romo post du jaroj por ekposedi la kronon de Italio, kiu laŭleĝe korespondis al li.
Antaŭe: | Romia-germana reĝo de la Sankta Romia Imperio | Poste: | ![]() |
---|---|---|---|
Oto la 2-a | 983–1002 ekde 996 imperiestro | Henriko la 2-a |