Packonstruado estas termino, kiu priskribas eksterajn intervenojn por malhelpi la eksplodon aŭ eksplodon de milito / konflikto en lando. Packonstruado traktas la fundamentajn kaŭzojn de perforto kaj konflikto. En 2007, Unuiĝintaj Nacioj difinis packonstruadon jene: "Packonstruado implikas gamon da iniciatoj celitaj por redukti la riskon de falo aŭ refalo en konflikto plifortigante naciajn kapacitojn sur ĉiuj niveloj por konfliktadministrado, kaj meti la fundamentojn por daŭrigebla paco kaj evoluo. Strategioj pri packonstruado devas esti koheraj kaj adaptitaj al specifaj bezonoj de la koncerna lando, bazitaj sur nacia proprieto, kaj devus konsisti el zorge prioritatita, sekvencita, kaj do relative malvasta aro da agadoj celantaj atingi la suprajn celojn". La esprimo estis lanĉita fare de Johan Galtung en la 1970-aj jaroj. La laboro de Galtung emfazis desupren aliron kiu malcentralizis sociajn kaj ekonomiajn strukturojn, por antaŭenigi "kulturon de paco" prefere ol subpremaj strukturoj [1].

Foto de la pacsigno simbolo farita de homoj aranĝitaj tiel. La pacsigno simbole reprezentas plenplenan alproksimiĝon al packonstruado.

Retrospektive, la Marshall-plano estis priskribita kiel packonstruado. Pli lastatempe, packonstruado estis uzita en Bosnio kaj Hercegovino, Kosovo, Nord-Irlando, Kipro kaj Sud-Afriko [2].

Bibliografio

redakti
  • Barnett, Michael; Kim, Hunjoon; O'Donnell, Madalene; Sitea, Laura (2007). «Peacebuilding: What Is in a Name?». Global Governance 13: 35-58.
  • Bendaña, Alejandro. (2005). From Peacebuilding to Statebuilding: One Step Forward and Two Steps Back?. Development, 48 (3), pp. 5-15.
  • Keating, Tom; Knight, W., eds. (2004). Building Sustainable Peace. Canada: United Nations University Press and The University of Alberta Press. ISBN 92-808-1101-0.
  • Lederach, Jean Paul (1998). Construyendo la paz. Reconciliación sostenible en sociedades divididas, Bilbao, Bakeaz.
  • Mac Ginty, Roger (2011). International Peacebuilding and Local Resistance. United Kingdom: Palgrave Macmillan. ISBN 978-0-230-27376-4.
  • Mesa Manuela (coord.) (2008). Naciones Unidas, la prevención de conflictos y la construcción de la paz: de las palabras a la acción en Escenarios de crisis: fracturas y pugnas en el sistema internacional. Anuario CEIPAZ 2008-2009. CEIPAZ/Icaria, Barcelona. págs. 45-68.
  • Porter, Elisabeth (2007). Peacebuilding: Women in International Perspective. Oxon, UK: Routledge. ISBN 978-0-415-39791-9.
  • Rettberg, Angelika (2003). Diseñar el futuro: una revisión de los dilemas de la construcción de paz para el post conflicto. Revista de Estudios Sociales 15: 15-28.
  • Rettberg, Angelika (comp.) (2012). Construcción de paz en Colombia, Bogotá: Ediciones Uniandes.
  • Rettberg, Angelika (2013). La construcción de paz bajo la lupa: una revisión de la actividad y de la literatura académica internacional. Estudios Políticos, 42, Instituto de Estudios Políticos, Universidad de Antioquia, 15-36.
  • Richmond, Oliver (2011). A Post-Liberal Peace. UK: Routledge.
  • Sandole, Dennis (2010). Peacebuilding. Cambridge, UK: Polity Press. ISBN 978-0-7456-4165-2. (requiere registro).
  • Schirch, Lisa (2006) Little Book of Strategic Peacebuilding. PA: Good Books.
  • Schirch, Lisa (2013) Conflict Assessment & Peacebuilding Planning. CO: Lynn Reinner Press.
  • Ugarriza, Juan Esteban (2013). La dimensión política del postconflicto: discusiones conceptuales y avances empíricos. Colombia Internacional (77): 141-176. ISSN 0121-5612.

Referencoj

redakti
  1. http://www.un.org/en/peacebuilding/pbso/pbun.shtml
  2. Sandole, Dennis. (2010) Peacebuilding. Cambridge, UK: Polity Press. ISBN 978-0-7456-4164-2.