Paronomazio
Paronomazio (el la latina paronomasĭa, derivita el la greka παρονομασία),[1] agnominacio,[2] adnominacio,[3] annominacio,[4] aŭ prozonomazio,[5] estas vortoludo kiu uzas similsonajn vortojn, kiuj havas malsamajn signifojn; tio estas vortofiguro kiu konsistas el kombino de paronimoj. La celo estas krei konfuzon, ambiguecon, kontraston aŭ ian rilaton inter ambaŭ (aŭ eĉ pliaj) vortoj.
Ekzemploj
redaktiEn Esperanto
redakti- Unuversaj universoj estas la poemaro kaj poemformo kreita de Gaston Waringhien.
- di+amanto/diamanto
- edz+peranto/Esperanto
- kriznasko/kristnasko (de Raymond Schwartz)
- In+sekto/insekto
En aliaj lingvoj
redakti- magnates e mangantes (gravuloj kaj ŝtelistoj, verso 23 de "Poema nuclear" de Celso Emilio Ferreiro) en galega
- „Ein Knabe fährt im Kahne“ (Heinrich Heine) en germana
- El erizo se irisa, se eriza, se riza de risa (La erinaco irizacias, erinacas, friziĝas proride, Octavio Paz, "Trabajos del poeta, V" en Libertad bajo palabra, 1949) en hispana
- esta selva selvaggia e aspra e forte (en "Dia Komedio" de Dante Alighieri) en itala
Vidu ankaŭ
redaktiReferencoj
redakti- ↑ Paranomasia. DRAE. [1] Alirita la 2an de Aprilo 2017.
- ↑ "agnominación", DRAE. [2] Alirita la 2an de Aprilo 2017.
- ↑ García Barrientos, José Luis (1998). Las figuras retóricas: el lenguaje literario. vol. 2. Madrid: Arco Libros. p. 91. ISBN 9788476352960.
- ↑ Lázaro Carreter, Fernando (1980). Diccionario de términos filológicos. Madrid: Gredos. p. 314. ISBN 8424911113. (Referencas la hispana vorto annominación.)
- ↑ Pedrell, Felipe (1897, 2009). Diccionario técnico de la música. Valladolid: Maxtor. pp. pág. 380. ISBN 9788497616379.
Bibliografio
redakti- Helmut Glück (Eld.): Metzler-Lexikon Sprache. 4. Auflage; Verlag J.B. Metzler, Stuttgart kaj Weimar, 2010, ISBN 3-476-02335-4.
- Gerd Schäfer: König der Könige, Lied der Lieder. Studien zum Paronomastischen Intensitätsgenitiv. Abh. d. Heidelb. Ak. d. Wiss. 1973,2; Carl Winter Universitätsverlag, Heidelberg 1974, ISBN 3-533-02282-X.
- FERREIRA, A. B. H. Novo Dicionário da Língua Portuguesa. 2ª edição. Rio de Janeiro. Nova Fronteira. 1986. p. 1 272.