Paronomazio

Paronomazio (el la latina paronomasĭa, derivita el la greka παρονομασία),[1] agnominacio,[2] adnominacio,[3] annominacio,[4] aŭ prozonomazio,[5] estas vortoludo kiu uzas similsonajn vortojn, kiuj havas malsamajn signifojn; tio estas vortofiguro kiu konsistas el kombino de paronimoj. La celo estas krei konfuzon, ambiguecon, kontraston aŭ ian rilaton inter ambaŭ (aŭ eĉ pliaj) vortoj.

EkzemplojRedakti

En EsperantoRedakti

En aliaj lingvojRedakti

  • magnates e mangantes (gravuloj kaj ŝtelistoj, verso 23 de "Poema nuclear" de Celso Emilio Ferreiro) en galega
  • „Ein Knabe fährt im Kahne“ (Heinrich Heine) en germana
  • El erizo se irisa, se eriza, se riza de risa (La erinaco irizacias, erinacas, friziĝas proride, Octavio Paz, "Trabajos del poeta, V" en Libertad bajo palabra, 1949) en hispana
  • esta selva selvaggia e aspra e forte (en "Dia Komedio" de Dante Alighieri) en itala

Vidu ankaŭRedakti

ReferencojRedakti

  1. Paranomasia. DRAE. [1] Alirita la 2an de Aprilo 2017.
  2. "agnominación", DRAE. [2] Alirita la 2an de Aprilo 2017.
  3. García Barrientos, José Luis (1998). Las figuras retóricas: el lenguaje literario. vol. 2. Madrid: Arco Libros. p. 91. ISBN 9788476352960.
  4. Lázaro Carreter, Fernando (1980). Diccionario de términos filológicos. Madrid: Gredos. p. 314. ISBN 8424911113.
  5. Pedrell, Felipe (1897, 2009). Diccionario técnico de la música. Valladolid: Maxtor. pp. pág. 380. ISBN 9788497616379.

BibliografioRedakti

  • Helmut Glück (Eld.): Metzler-Lexikon Sprache. 4. Auflage; Verlag J.B. Metzler, Stuttgart kaj Weimar, 2010, ISBN 3-476-02335-4.
  • Gerd Schäfer: König der Könige, Lied der Lieder. Studien zum Paronomastischen Intensitätsgenitiv. Abh. d. Heidelb. Ak. d. Wiss. 1973,2; Carl Winter Universitätsverlag, Heidelberg 1974, ISBN 3-533-02282-X.
  • FERREIRA, A. B. H. Novo Dicionário da Língua Portuguesa. 2ª edição. Rio de Janeiro. Nova Fronteira. 1986. p. 1 272.