Rolf Eden
Rolf Ŝimon EDEN (naskiĝinta Rolf Sigmund Sostheim la 6-an de februaro 1930 en la berlina urbokvartalo Tempelhof[1] , mortinta la 11-an de aŭgusto 2022)[2] estis germana aktoro kaj posedanto de noktokluboj. Dum jaroj li ofte estis referita kiel la (lasta) germana aŭ berlina ludknabo kaj bonvivanto, kaj li faris publikajn aperojn en intervjuspektakloj kaj alie, plejparte en blanka vestokompleto.
| Rolf Eden | ||
|---|---|---|
| ||
| Persona informo | ||
| Rolf Eden | ||
| Naskonomo | Rolf Sigmund Sostheim | |
| Naskiĝo | 6-an de februaro 1930 en Berlino | |
| Morto | 11-an de aŭgusto 2022 (92-jaraĝa) en Berlino | |
| Lingvoj | germana vd | |
| Loĝloko | Berlino vd | |
| Ŝtataneco | Germanio vd | |
| Infanoj | 7 | |
| Profesio | ||
| Okupo | entreprenisto • nightclub owner • aktoro • filmaktoro • televida aktoro • aŭtobiografo vd | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Vivo redakti
Fruaj jaroj en Israelo redakti
Edeo estis naskita en juda familio en Berlin-Tempelhof, la pli aĝa de du filoj. [3] Post kiam la nazioj ekkaptis la potencon, la familio fuĝis al Palestino en 1933 . La patro de Eden, Hans, iama entreprenisto, laboris kiel taksiisto post kiam li bankrotis en 1936. La gepatroj de Eden poste prizorgis kafejon en Ĥajfo, kaj la geavoj hotelon. Rolf Eden forlasis lernejon en la aĝo de 14 kaj perlaboris sian vivon kiel muzikisto. En la unua araba-israela milito li batalis en la taĉmento Palmach kune kun Yoram Kaniuk sub Yitzhak Rabin.[4] De ĉi tiu tempo originas la unua sep infanoj de sep virinoj, Irit (* 1949).[5] Li ankaŭ estis provizore edziĝinta al la patrino de sia unua filino, kion Eden estis kaŝinta antaŭ la gazetaro.
Parizo redakti
En la fruaj 1950-aj jaroj, Eden vivis en Parizo, kie li laboris kiel muzikisto, kelnero, ŝoforo kaj aŭtokomercisto, inter aliaj aĵoj, kaj akceptis siajn unuajn ekstrajn rolojn en filmproduktadoj, poste ankaŭ apogajn rolojn. Samtempe li vane atendis vizon por Usono. Kiam li legis en la gazeto en 1956, ke ricevos ĉiu berlinano, loĝanta eksterlande kaj revenonta al Okcidenta Berlino, 6000 markojn (ĉirkaŭ 15.000 eŭroj laŭ la hodiaŭa aĉetpovo), li vojaĝis al Berlino.[6]
Berlino redakti
.jpg)
Komence de sia tempo en Berlino, Eden atendis la promesitan monon kaj komence laboris por mallonga tempo kiel vendisto de polvosuĉiloj kaj kiel nokta pordisto kaj drinkejisto en usona kazerno. Post oficiala monoricevo Eden unue malfermis la Eden-drinkejon sur Nestor-strato (angulo Kurfürstendamm) en 1957, kiu kelkajn jarojn poste moviĝis al proksima Damaschke-strato kaj (post la malfermo de Nova Edeno ) ankaŭ estis nomita Old Eden. Tio estis sekvita de: New Eden, Eden Playboy Club, la Schlüsselloch- kabaredo kaj, en 1967, de Big Eden. Li tiam malfermis la ejon Blue Tattoo. Eden formis la noktoklubscenon en Berlino en la 1950-aj jaroj kaj 1960-aj jaroj kaj restis sukcesa en la 1970-aj jaroj kaj 1980-aj jaroj. Post la politika ŝanĝo, Edeno iom post iom vendis ĉiujn siajn establaĵojn; sian lastan noktoklubon, Big Eden, kiun li vendis en 2002. Laŭ li, ĉiuj postaj posedantoj bankrotis kun la vendejoj kiujn ili transprenis.
Edeno faris la nudan haŭton de virinoj grava parto de lia komerco. La inaj dungitoj kuris senĉemize tra liaj establoj.
Eden investis en lokposedaĵo ekde 1977. Laŭ siaj propraj deklaroj, li posedis 26 etaĝkonstruaĵojn kun kelkcent loĝejoj en Berlino en 2012.
Ofte Eden ankaŭ laboris kiel aktoro kaj partoprenis en ĉirkaŭ 30 filmoj.
En 2012 estis publikigita lia aŭtobiografio Immer nur Glück gehabt: Wie ich Deutschlands bekanntester Playboy wurde . Kunaŭtoro estis reĝisoro Peter Dörfler, kiu publikigis dokumentarion pri la vivo de Edeno, The Big Eden, en 2011.
Edeno mortis la 11-an. Aŭgusto 2022 en la aĝo de 92. [7]
Privataĵoj redakti
Eden vivis malkaŝe promiskuece dum jardekoj kaj havis multajn rilatojn, ofte akompanitajn per gazetraportoj. La konataj personecoj ĉe lia flanko inkludis, ekzemple, Kai Fischer, Evelyn Künneke, Maria Karrer (modelo de Emilio Schuberth), Barbara Valentin, Barbara Capell kaj Sieglinde Walter (fotomodelo en la fruaj 1960-aj jaroj). Kun Walter li ankaŭ havis alian filon. Li estis en rilato kun Ursula Buchfellner dum sep jaroj de la fruaj 1980-aj jaroj.
Filmaro redakti
- 1959: Morgen wirst du um mich weinen
- 1962: Das Testament des Dr. Mabuse
- 1962: So toll wie anno dazumal
- 1964: Das siebente Opfer
- 1966: Schwarzer Markt der Liebe
- 1967: Pension Clausewitz
- 1967: St. Pauli zwischen Nacht und Morgen
- 1968: Kommando Sinai
- 1968: Heißer Sand auf Sylt
- 1968: Dynamit in grüner Seide
- 1968: Schamlos
- 1969: Das ausschweifende Leben des Marquis de Sade
- 1969: Josefine, das liebestolle Kätzchen
- 1969: Der Mann mit dem goldenen Pinsel
- 1970: Wir – zwei
- 1970: Ich – ein Groupie
- 1977: Operation Thunderbolt
- 1978: Agenten kennen keine Tränen
- 1981: Kalt wie Eis
- 1982: Rote Liebe
- 1985: Alpha City – Abgerechnet wird nachts
- 1985: Richy Guitar
- 2010: So ein Schlamassel
- 2013: Dora Heldt: Ausgeliebt
- 2014: Dragan Wende – West Berlin
- 2016: Gut zu Vögeln
muzikvideoj
- Money And Women – Wyn Davies (2012) kun Heike Makatsch, Karoline Schuch, Natalia Avelon
- Dancing – Lexy & K-Paul (2008)
Verkoj redakti
- Immer nur Glück gehabt: Wie ich Deutschlands bekanntester Playboy wurde. Kune kun Peter Dörfler. Lübbe-Verlag, Köln-Mülheim 2012, ISBN 978-3-7857-2457-6.
Literaturo redakti
- Yoram Kaniuk: Der letzte Berliner. List Verlag, 2002, ISBN 3-471-79454-9.
- "Wann ist ein Mann ein Mann. Rolf Eden und Wolfgang Menge haben ihr halbes Leben in West-Berlin verbracht: Jetzt reden sie über Frauen und Geld, Provinz und Metropole, ihre Tage und Nächte." Ĉe: Berliner Zeitung, 27.5.2000
Dokumenta filmo redakti
- Peter Dörfler: The Big Eden, dokumentada filmo, Germanujo 2011, 90 minutoj
Fonto redakti
En tiu ĉi artikolo estas uzita traduko de teksto el la artikolo Rolf Eden en la germana Vikipedio.
Eksteraj ligiloj redakti
- Rolf Eden ĉe Internet Movie Database
- Christian Neeb: Playboy Rolf Eden wird 85, „Meine Freundin ist eigentlich zu alt. Die ist 30“. Ĉe: einestages, 5.2.2015; fotaro kun komentoj
- Verena Friederike Hasel: Rolfs Revier. Treuer Freund? Partygeiler Playboy? Cleverer PR-Profi?. Ĉe: Tagesspiegel. 16.12.2007.
- Bernd Matthies: „Rolf Eden: Mann ohne Geheimnisse“. Berufsplayboy Rolf Eden wird 80 – trotz unzähliger Affären gab es nie einen Skandal. Ĉe: Der Tagesspiegel. 6.2.2010.
- Rolf Eden im Interview: „Sicherlich habe ich Menschen getötet“. Ĉe: Süddeutsche.de, 9.10.2012
Notoj redakti
- ↑ "Rolf Eden ist der Größte." Ĉe: FAZ, 22.9.2012.
- ↑ "Rolf Eden ist tot." Ĉe: Spiegel Online, 12.8.2022
- ↑ Bernd Matthies: Reich, oberflächlich, glücklich. In: Der Tagesspiegel, 6. Februar 2020.
- ↑ Nicholas Kulish: "A German Playboy, With a Well-Kept, Earnest Past." Ĉe: The New York Times, 30.3.2012
- ↑ Uwe Killing: "Die zwei Leben des Rolf Eden. Die Wahrheit über den letzten deutschen Playboy". Ĉe: Focus, 21.12.2011
- ↑ Stefan Kuzmany: "Playboy-Porträt „The Big Eden“. Einmal Kartoffelsalat mit Blondine, bitte." Ĉe: Der Spiegel, 15.2.2011
- ↑ "Playboy forever: Rolf Eden ist gestorben." Arkivigite je 2022-08-12 per la retarkivo Wayback Machine Ĉe: FAZ, 12.8.2022