Labial-velaro: Malsamoj inter versioj

speco de konsonanto
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Oryanw (diskuto | kontribuoj)
tradukita el la angla Wikipedia
(Neniu diferenco)

Kiel registrite je 01:37, 25 maj. 2007

Labial-velaroj (Labial-velaraj konsonantoj, aŭ lipo-velaj konsonantoj) estas konsonantoj duoble artikulaciataj ĉe la velo kaj la lipoj. La termino "labialvelara konsonanto", nomas ankaŭ la labialigitaj velaroj, kiaj la (anglalingva) alproksimanto [w].

Lokoj de artikulacio
Labialo
Bilabialo
Labial-velaro
Labial-alveolaro
Labial-dentalo
Koronalo
Lango-labialo
Interdentalo
Dentalo
Alveolaro
Apeksa konsonanto
Laminalo
Postalveolaro
Alveolo-palatalo
Retroflekso
Dorsalo
Palatalo
Labial-palatalo
Velsono
Uvularo
Uvular-epiglotalo
Radikalo
Faringalo
Epigloto-faringalo
Epiglotalo
Glotalo
Ĉi tiu paĝo entenas fonetikan informon en la IFA, kiu povas ne ĝuste montriĝi per iuj retumiloj.
[Helpon!]
vdr

Vere duoble artikulaciataj labial-velaroj troviĝas kiel plosivoj kaj nazalaj haltoj en la plejmulto de la lingvoj de okcidenta kaj centra Afriko, kaj estas relative komunaj en la orienta finaĵo de Nov-Gvineo. Ili inkluzivas la sonojn [k͡p, g͡b, ŋ͡m]. La jelaa ("Yélî Dnye") de la insulo Jelao ("Rossel Island"), Papuo-Nov-Gvineo, havas kaj labial-velarajn kaj labial-alveolarajn konsonantojn. Labial-velaraj senvoĉaj plosivoj kaj nazaloj troviĝas ankaŭ en la vjetnama, kvankam nur vortfine.


IFA Priskribo Ekzamplo
Lingvo Ortografio IFA Signifo
k͡p senvoĉa labial-velara plosivo Logba (lgg) ò-kpàyɔ̀ [ò-k͡pàjɔ̀] 'dio'
g͡b voĉa labial-velara plosivo Eŭea Ewegbe [ɛβɛg͡be] 'la Eŭea lingvo'
ŋ͡m labial-velara nazalo Vjetnama cung [kuŋ͡m] 'sekcio'


Por ilin prononci, provu diri [k, g, ŋ], sed fermu la lipojn kvazaŭ por [p, b, m]. Tiam ellasu ĝuste kiel por tiuj sonoj. Notu ke dum po 90% de la okludado (aerfluŝtopado) samtempas, la komenciĝo de la velaro okazas iomete antaŭ tiu de la labialo, kaj la ellaso de la labialo okazas iomete post tiu de la velaro, tiel ke la antaŭe veninta vokalo sonas kvazaŭ ĝin sekvas velaro, dumke la poste venonta vokalo sonas kvazaŭ ĝi sekvas labialon. Do la ordon de la simboloj en k͡p kaj g͡b motivas la fonetikaj detaloj de tiuj sonoj.

Tiuj sonoj klare estas apartaj ununuraj konsonantoj prefere al konsonantaj grapoloj. La Eggon lingvo (ego), ekzample, kontrastigas tiujn eblaĵojn, kun /bg/ kaj /gb/, ambaŭ el kiuj estas distingaj de /g͡b/. Ignorante tonon, ni havas:


Single consonant Du-konsonanta sekvenco
pom pisti kba fosi
abu hundo bga batadi, mortigi
aku ĉambro ak͡pki stomako
gom rompi g͡bga mueli
k͡pu morti kpu genui
g͡bu alveni gba dividi


Por transkribi tiujn sonojn, oni fojfoje uzas ligaturojn anstataŭ digrafojn kun ligstango:

Notu ke kvankam tiaj simboloj facile kompreneblas, ilin ne sankciis la IFA, kaj por ili mankas kodaĵoj en Unikodo. Ili tamen tiel specifigeblas kiel tiparo de OpenType montras digrafojn gb kaj kp.

Labial-velaraj plosivoj troviĝas ankaŭ kiel eljectiva [k͡p’] kaj imploda [ɠɓ] (la ligstango estas forigita ĉi tie por legebleco). Eble estas labial-velaraj alproximantoj en lingvoj kia la Japana; vidu la artikolon labiovelara konsonanto.

La solaj aliaj labial-velaraj konsonantoj estas la velaraj bilabialaj klaketoj.