„ La aktiva sveda movado faris belan donacon al la Esperantistaro, pliriĉigante nian literaturon per ĉi tiu antologio, kiu, se la aperontaj volumoj subtenas la nivelon de la unua, prenos gravan lokon inter la aliaj antologiaj [tiel] jam aperintaj.
La unua parto rilatas la tempon inter la jaroj 1880-1910, la florepokon de la moderna sveda literaturo.
La libro komenciĝas per interesa kaj instrua skizo pri la evoluo de la sveda literaturo dum la periodo 1880-1920, verkita de nia kompetenta samideano Bjarne Beckman, unu el la tri redaktoroj de la antologio. Tio ekkonigas la diversajn verkistojn, kaj ties tendencojn, por fremdaj legantoj.
Sep aŭtoroj, komencante ĉe August Strindberg, okupas la nunan volumon, kaj la diversaj fragmentoj de noveloj, dramoj, kaj poemoj donas vivan bildon de la sveda medio: la soleca vivo de la kamparanoj inter la neĝo kaj arbaroj, la aventuroj de la fiŝistoj inter la sovaĝaj marondoj kaj la ŝeroj (ŝajne la samaj rokinsuletoj kiujn niaj norvegaj s-anoj nomas “skeroj”) kaj la etburĝa vivo de la urboj. Pri la riĉa historio de la lando —la malnovaj militoj kontraŭ danoj kaj rusoj, la senkompataj religiaj luktoj, la kruela fiereco de la feŭdaj nobeloj —oni ricevas fortajn impresojn. La ekstraktoj estas tiel elektitaj, ke oni ne havas la impreson ke oni legas fragmentojn— ĉiu estas en si mem kompleta.
La traduko estis kolektiva : partoprenis pli ol tridek personoj en la unua volumo, kaj preskaŭ la tuta lando kunhelpis ; tamen la lingvo kaj stilo estas unuforme bona kaj plaĉa. Mi finlegis la libron kun la forta deziro, ke baldaŭ sekvu la aliaj volumoj. ” |