Tarabo estas muzika ĝenro populara en Orienta Afriko kaj pertikulare en Zanzibaro, Tanzanio kaj Kenjo. Ĝi estas influata de muzikaj tradicioj el la afrikaj Grandaj Lagoj, Nord-Afriko, la Mezoriento kaj la hinda subckontinento. Tarabo atingis eminentecon en 1928 kun la alveno de unua stelo de la ĝenro, Siti binti Saad.

Tarabo
Kulturaj fontoj
Stilaj fontoj
Rilataj kategorioj
vdr

Ene de la larĝa araba tradicio, tarabo estas ŝlosila koncepto. Ĝi estas sperto de ekstazo kiam muziko, poezio, emocio kaj etoso, prezentistoj kaj spektantaro fariĝas unu. Centra por la taraba sperto estas la nobla formo de kantado, senmortigita de la mita Oum Kalthoum.[1]

Historio redakti

 
Zanzibara muzikensemblo Taarab Kidumbak

Laŭ loka legendo, tarabo trovis sian komencon ĉe Sultano Seyyid Barghash ujo Diris (1870-1888). Li ĝuis de lukso kaj de la plezuroj de vivo. Estis ĉi tiu reganto kiu iniciatis tarabon en Zanzibaro kaj poste ĝi disvastiĝis tra la regiono de la afrikaj Grandaj Lagoj. La sultano importis taraban ensemblon el Egiptio por ludi en lia palaco Beit el-Ajab. Li poste decidis sendi al Egiptio Mohamed Ibrahim por ke tiu lernu ludi la kanunon. Ĉe lia reveno, li formis la orkestron Zanzibar Taarab. En 1905, dua muzika societo de Zanzibaro, Ikwhani Safaa Musical Club, estis establita.

La vorto tarab estas fremdvorto el la araba. La araba vorto طرب signifas "havante ĝojon kun muziko".[2]

Gvidaj tarabaj kantistoj redakti

Juma Bhalo, de Mombasa

Siti binti Saad, de Zanzibar

Saida Karoli, de Tanzanio

Bi Kidude, de Zanzibar

Asha Abdow Saleebaan "Malika", Bajuni kantisto de Somalio

Zuhura Swaleh, de Mombasa

Eksteraj ligoj redakti

Vidu ankaŭ redakti

Noto redakti

Tiu ĉi artikolo estas parta aŭ tuta traduko de la samtema artikolo en la angla vikipedio je la 27-a de septembro 2019.

Referencoj redakti

  1. (nl, fr, en) Enchanting Tarab, paĝo 12, Moussem Journa(a)l, #10, 2018-2019.
  2. Mohamed El-Mohammady Rizk, Women in Taarab: The Performing Art in East Africa. Frankfurt am Main: Peter Lang, 2007.