La ĥoto (hispane jota) estas tipo de danco kaj muziko tre disvastigata kun diversaj variantoj en Hispanio, el kiuj la plej konata estas tiu de Aragono. Aliaj variantoj estas tiuj de Valencio, Kastilio, Navaro, Kantabrio, Asturio, Galegio kaj Murcio. Ekzistas parencaj formoj ankaŭ en Kolombio kaj Filipinoj.

Dancantoj de aragona ĥoto

La ĥota emas havi ritmon 3/4, kvankam kelkaj aŭtoroj asertas ke la 6/8 estas pli bone adaptita al la poezia kaj danca strukturo. Por ilia interpreto, gitaroj, bandurioj, liutoj, dulzajnoj kaj tamburoj estas uzataj en la kastilia stilo, dum la galegoj uzas sakŝalmojn kaj tamburojn. Teatraj versioj estas kantataj kaj dancataj kun regionaj kostumoj kaj kastanjetoj, sed ili ne estas uzataj kiam oni dancas en malpli formalaj okazoj.

La enhavo de la kantoj estas tre diversa, de patriotismoreligio al seksaj aludoj. Krom tio ĉi, la kantoj ankaŭ havi la efikon helpi produkti senton de loka identeco kaj kohero. La kantoteksto emas esti skribita en ok-silabaj kvartetoj, kun asonanco en la unuaj kaj triaj versoj.

La paŝoj havas aspekton ne tre diferenca de la Valso, tamen en la kazo de la ĥoto, ĝi estas multe pli varia.

Kelkaj ne-hispanaj muzikistoj faris uzon de la ĥoto en diversaj verkoj:

Eksteraj ligiloj

redakti