Antenturo
Antenturo aŭ radio-televida turo estas plej ofte tuboforma turo en svelta ŝtalbetona konstrutekniko de kie estas elsenditaj radio- aŭ televidaj signaloj.[1].[1] Telekomunikaj turoj ankaŭ estas uzataj por mikroonda transmisio, ekzemple por transmisio de telefonaj signaloj. Pli kaj pli vitrofibro-kabloj aŭ satelita komunikado transprenas tiuj taskojn. La diferenco al la ĝenerala elsendoturo estas la konstruformo (plej ofte ŝtalkonstruko). Telekomunikaj turoj similas en ilia konstrukto al nubskrapuloj. Telekomunikaj turoj plej ofte ankaŭ estas malfermataj al vizitantoj kaj krom elrigardoplatformo, tiuj turoj ofte ankaŭ havas restoracion aŭ kafejon.
Referencoj
redakti- ↑ 1,0 1,1 dtv Atlas Baukunst Bd. 2. Baugeschichte von der Romanik bis zur Gegenwart, Deutscher Taschenbuch Verlag, ISBN 978-3-423-03021-2, S. 555
Literaturo
redakti- Erwin Heinle, Fritz Leonhardt: Türme aller Zeiten, aller Kulturen. Deutsche Verlags-Anstalt, Stuttgart 1997, ISBN 3-421-02931-8.
- Friedrich von Borries, Matthias Böttger, Florian Heilmeyer: TV-Towers – Televiziaj turoj, 8.559 Meter Politik und Architektur, Jovis-Verlag, Berlin 2009, ISBN 978-3-86859-024-1.
- Kai Eckart: Den Wolken entgegen – Die höchsten Türme Deutschlands, Herbert Utz Verlag München 1997, ISBN 3-89675-902-7.
- Rudolf Pospischil: Der deutsche Fernsehturm. Eine politische und architektonische Grenzüberschreitung Herbert Utz Verlag, München 2009, ISBN 978-3-8316-0923-9
- Konrad Bergmeister, Johann-Dietrich Wörner (Hrsg.): Beton-Kalender 2006: Turmbauwerke, Industriebauten. Ernst & Sohn, Berlin 2005, ISBN 978-3433016725.
Vidu ankaŭ
redaktiEksteraj ligiloj
redakti- Hohe Türme Arkivigite je 2017-01-07 per la retarkivo Wayback Machine – Zusammenstellung von Jörg Wiegels
- Televiziaj turoj - 8.559 Meter Politik und Architektur[rompita ligilo] - Architekturausstellung zum Thema Fernsehturm