Fraŭleco

stato de volonte ne estas edziĝinta, seksabstinato aŭ ambaŭ
(Alidirektita el Celibato)

Fraŭleco estas la stato de fraŭlo, tio estas, de ne edziĝinta viro.[1] Pri virino oni konsideras la terminon fraŭlineco.

Tiu stato povas esti provizora aŭ definitiva, limigita je tempo aŭ dumviva, libervola aŭ deviga. Ĉu abstinante de seksaj rilatoj (totala ĉasteco) ĉu vivante malĉaste, fraŭlo restas fraŭlo..

Ekzistas kvazaŭ virtuala fraŭleco de edziĝintaj homoj, kiuj vivas senkunule. Tio okazas, ekzemple, al atletoj, al kiuj oni konsilas ne havi seksajn rilatojn antaŭ konkurso. Muhammad Ali strebis tiel abstini dum ses semajnoj antaŭ siaj boksbataloj.[2] Tia virtuala fraŭleco implikas totalan ĉastecon.

Eklezioj: Celibato k.a.

redakti

Fraŭleco ofte rezultas de libervola elekto pro religiaj motivoj.[3]

La kanona juro de la katolika eklezio afirmas, ke la klerikoj devas observi perfektan kaj ĝisĉiaman ĉastecon kaj pro tiu motivo oni destinas tiujn klerikojn, kiuj apartenas al la latina eklezio, al fraŭleco, kio estas aparta dono de Dio, kiu kapabligas la pastrojn ligiĝi pli facile per nedividita koro al Kristo, kaj dediĉi sin pli libere al servado de Dio kaj de la homaro.[4]

Tiu kanona juro ankaŭ malpermesas (en la latina eklezio sed ne en ĉiuj orientaj katolikaj eklezioj) la ordinadon kiel sacerdotoj de homoj kiuj havas edzinon.[5] En aliaj antikvaj eklezioj, kiel la bizanca ortodoksa kaj la orientaj ortodoksaj, fraŭleco estas kondiĉo por ordinado de episkopoj, sed ne de presbiteroj. En tiuj ĉi lastaj eklezioj, oni ne permesas al jam ordinitaj klerikoj nek edziĝi nek, se al edziĝinta sacerdoto mortas la edzino, reedziĝi. Kontraŭe, tiuj eklezioj, kiu estiĝis en la lastaj jarcentoj, precipe ekde la Protestanta Reformacio, nenion tian postulas al siaj klerikoj. Pri tio vidu Eklezia senedzineco.

La celo, por kiu budhistoj elektas fraŭlecon, estas atingi liberecon, kiun malhelpas la deziro de seksaj plezuroj.[6]

La motivoj pro kiuj elekti fraŭlecon ne estas necese religiaj. Ili povas estis tre variaj. Ne ŝajnas, ke por religia voto preferis la angla reĝino Elizabeto la 1-a ne edziniĝi.[7]

Vidu ankaŭ

redakti

Referencoj

redakti
  1. Plena ilustrita vortaro: "fraŭl/o"
  2. Elizabeth Abbott, A History of Celibacy (James Clarke & Co. 2001 ISBN 978-0-71883006-9), p. 214
  3. Encyclopaedia Britannica, "Celibacy". Arkivita el la originalo je 2014-04-15. Alirita 2015-12-12 .
  4. Kodo de Kanona Juro, kanono 277 §1 (latinlingve); la teksto konsulteblas ankaŭ en diversaj aliaj lingvoj.
  5. Kodo de Kanona Juro, kanono 1042 (latinlingve); la teksto konsulteblas ankaŭ en diversaj aliaj lingvoj.
  6. William Skudlarek, Demythologizing Celibacy (Liturgical Press 2008 ISBN 978-0-81462947-5), pp. 2–4
  7. Elizabeth Abbott, A History of Celibacy (James Clarke & Co. 2001 ISBN 978-0-71883006-9), p. 243