Chartres

Premioj
	• Militkruco 1939-1945 vd

Ĝemelurboj
	Évora (2003–); Bet-Leĥemo (1994–); Kusko (1989–); Sakurai (en) (1989–); Speyer (1959–); Chichester (1959–); Raveno (1957–); Chartres-de-Bretagne vd

Chartres
komunumo
komunumo en Francio vd
	Blazono
	Devizo: Servanti civem qverna corona datvr
Administrado
Regiono	Centro-Valo de Luaro
Departemento	Eure-et-Loir
Arondismento	Chartres
Kantono	Chartres-1, -2 kaj -3
Ĝemelurboj
	Évora (2003–); Bet-Leĥemo (1994–); Kusko (1989–); Sakurai (en) (1989–); Speyer (1959–); Chichester (1959–); Raveno (1957–); Chartres-de-Bretagne vd
INSEE kodo	28085 [+]
Poŝtkodo	28000
En TTT	Oficiala retejo [+]
Demografio
Loĝantaro	38 447 (2021) [+]
Loĝdenso	2 282 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo	48° 27′ N, 1° 29′ O (mapo)48.4466666666671.4883333333333Koordinatoj: 48° 27′ N, 1° 29′ O (mapo) [+]
Alto	142 m [+]
Areo	16,85 km² (1 685 ha) [+]
Horzono	UTC+01:00 [+]
	Chartres (Eure-et-Loir)
	Situo de Chartres
	Chartres (Francio)
	Situo de Chartres
Alia projekto
	Vikimedia Komunejo Chartres [+]
Premioj
	• Militkruco 1939-1945 vd
	v • d • r

Por samtitola artikolo vidu la paĝon Chartres (stacidomo).

Chartres [ʃaʁtʁ] (proponitaj esperantigoj Ŝartro, Ĉartro) estas franca komunumo, kiu situas 90 km sudokcidente de Parizo. Ĝi estas la plej granda urbo kaj la prefektejo de la departemento Eure-et-Loir, en la regiono Centro-Valo de Luaro. En la jaro 2010, ĝi havis 38 931 loĝantojn^[1], kiuj nomiĝas en la franca lingvo Chartrains.

Chartres estas fama pro sia katedralo, elstara pro ĝiaj vitraloj. La turoj de la katedralo videblas de malproksime super la ebena pejzaĝo de la natura regiono Beauce.

Geografio

Chartres estas la tradicia ĉefurbo de la natura, intense agrokultura regiono Beauce.

Ĉirkaŭ **Chartres**
Lèves	Champhol	Gasville-Oisème
Mainvilliers, Lucé		Nogent-le-Phaye
Luisant	Le Coudray	Gellainville

Monumentoj

La katedralo de Chartres

La plej fama monumento en Chartres estas la katedralo Notre-Dame, konstruita en la 12-a kaj 13-a jarcentoj. Ĝi estas rimarkinde bone konservita kaj elstara ekzemplo de gotika arkitekturo. Ĝi estis deklarita historia monumento en 1862^[2] kaj, ekde 1979, ĝi apartenas al la monda heredaĵo de Unesko^[3].