Diane de Poitiers
Diane de Poitiers (naskiĝis la 9-an de januaro 1500 , mortis la 26-an de aprilo 1566 en Anet, Eure-et-Loir), grafino de Saint-Vallier, Drôme, dukino de Valentinois, baronino de Sérignan kaj damo de Travaillan, estis dum pli ol dudek jaroj la favoritino de Henriko la 2-a, Reĝo de Francio.
Diane de Poitiers | |
---|---|
Persona informo | |
Naskonomo | Diane de Poitiers |
Naskiĝo | 3-an de septembro 1499 en Saint-Vallier |
Morto | 25-an de aprilo 1566 (66-jaraĝa) en Château d'Anet |
Mortokialo | metala veneniĝo |
Tombo | Château d'Anet |
Lingvoj | franca |
Ŝtataneco | Francio |
Subskribo | |
Familio | |
Patro | Jean de Poitiers, Seigneur de Saint Vallier |
Patrino | Jeanne de Batarnay |
Edz(in)o | Louis de Brézé, seigneur d'Anet |
Amkunulo | Henriko la 2-a |
Infanoj | Françoise de Brézé • Louise of Brézé |
Okupo | |
Okupo | honordamo • royal mistress |
Dotita de akuta senso pri povo kaj siaj financaj interesoj, ŝi grande influis la reĝon, kiu sincere amis ŝin, kvankam ŝi estis dudek jarojn pli aĝa ol li. Sub lia regno (1547-1559), ŝi profitis el granda nombro da donacoj kaj honoroj.
Kulturo redakti
Kino redakti
- Lana Turner, en Diane de Poitiers (1956), de David Miller; tipe holivuda filmo kun Roger Moore en la rolo de Henriko la 2-a.
- Annie Ducaux, en La Princesse de Clèves (1961) de Jean Delannoy.
- Anna Walton, en Reign (2013), de Laurie McCarthy.
Muziko redakti
- Diane de Poitiers estas la titolo de kanzono de Thomas Fersen[1]. Tute ne parolante pri la dukino, la kanzono humure komparas la aspekton de diboĉanta juna virino kun tiu de Diane de Poitiers.
Botaniko redakti
La rozo Diane de Poitiers (obteninto Vibert)
Bibliografio redakti
- Lettres inédites de Diane de Poitiers, publikigitaj de G. Guiffrey, Parizo, 1866
- Ivan Cloulas, Diane de Poitiers, Fayard , Parizo, februaro 1997, 500 p., ISBN 2-213-59813-4
- F. Bardon, Diane de Poitiers et le mythe de Diane, Parizo, 1963
Referencoj redakti
- ↑ Unua titolo de la albumo Pièce montée des grands jours.
Vidu ankaŭ redakti