Gábor Laurenczy [laŭrenci], laŭ la hungarlingve kutima nomordo Laurenczy Gábor estas hungara-svisa kemiisto, altlerneja instruisto, ekstera membro de Hungara Scienca Akademio (2022).

Gábor Laurenczy
Persona informo
Naskiĝo 19-an de marto 1954 (1954-03-19) (70-jaraĝa)
en Békéscsaba
Ŝtataneco Hungario
Alma mater Universitato de Debrecen
Okupo
Okupo kemiisto • scienca esploristo
vdr

Gábor Laurenczy[1] naskiĝis la  19-an de marto 1954(nun 1954-03-19) en Békéscsaba.

Biografio redakti

Gábor Laurenczy akiris kemiistan diplomon en Scienca Universitato Lajos Kossuth en 1978, post 3 jaroj li doktoriĝis kun Ph.D.. Jam post la diplomo li estis asistanto en la universitato, ekde 1984 lektoro. Ekde 1985 li instruis en Universitato de Laŭzano, liaj instruaj rangoj paŝoj post paŝo altiĝis. Li kandidatiĝis en 1991 antaŭ la Hungara Scienca Akademio, kio estis egalvalora kun la habilitiĝo. Inter 2010-2019 li estis profesoro de la Svisa Federacia Instituto pri Teknologio Laŭzano, poste li emeritiĝis. Laurenczy estas plej konata pro siaj verkoj pri hidrogenstokadoj kaj hidrogenproduktadoj. Li ricevis hungaran premion en 2022.

Elektitaj kontribuoj (ĉiam kunaŭtoro) redakti

  • KINETIC-STUDIES ON THE EXCHANGE-REACTION BETWEEN RARE-EARTH (III) DIETHYLENETRIAMINE-PENTAACETATE COMPLEXES AND EUROPIUM (III) (1981)
  • Effect of high pressure on the Bray reaction (1994)
  • Hydrocarboxylation of terminal alkenes in supercritical carbon dioxide (2008)
  • Homogenous catalytic hydrogenation of bicarbonate with water soluble aryl phosphine ligands (2015)
  • Anchoring single platinum atoms onto nickel nanoparticles affords highly selective catalysts for lignin conversion (2021)

Fontoj redakti

Referencoj redakti