Lotaro la 1-a (Franka Regno)

Lotaro la 1-a (nederlande kaj en mezepoka latino: Lotharius; germane: Lothar; france: Lothaire; itale: Lotario) (795 – 29a de Septembro 855) estis imperiestro (817–855, kunreganta kun sia patro ĝis 840), kaj subreĝo de Bavario (815–817), Reĝo de Italio (818–855) kaj de Meza Frankio (840–855).

Lotaro la 1-a
imperiestro
Persona informo
Lothar Lothaire
Naskiĝo	795 en nekonata loko
Morto	29-an de septembro 855 (0855-09-29) en Prüm
Tombo	Abatejo de Prüm [#]
Lingvoj	latina [#]
Ŝtataneco	Karolida Imperio [#]
Familio
Dinastio	Karolidoj [#]
Patro	Ludoviko la Pia [#]
Patrino	Irmingard [#]
Gefratoj	Ludoviko la Germano • Pipino la 1-a de Akvitanio • Karlo la Kalva • Arnulf of Sens • Gisela • Rotrude • Bertha • Hildegard, princess of Francia [#]
Edz(in)o	Ermengarde of Tours [#]
Amkunulo	Doda [#]
Infanoj	Ludoviko la 2-a de Italio • Lotaro la 2-a de Lotaringio • Karlo de Provenco • Rotrude • Hiltrude • Bertha • Ermengard • Gisela • Carloman [#]
Profesio
Okupo	monarko • verkisto [#]
Postenoj Postenoj duko de Bavario • Carolingian Roman emperor [#]
Romgermana imperiestro
Dum	817–855 (kun sia patro ĝis 840)
Karolida subreĝo de Bavario
Dum	815–817
Reĝo de Italio
Dum	818–855
Reĝo de Meza Frankio
Dum	840–855
[#]	Fonto: Vikidatumoj

Karolida monero de Lotaro la 1-a, stampita en Dorestad (Meza Frankio) post 850.

Lotaro estis la plej aĝa filo de la Karolida imperiestro Ludoviko la 1-a kaj de lia edzino Irmingard, filino de Ingerman, la duko de Haspinga govo. Kelkajn fojojn, Lotaro kondukis siajn fratojn Pipino de Akvitanio kaj Ludoviko al ribelo kontraŭ ilia patro por protesti kontraŭ klopodoj fari ilian duon-fraton Karlo la 2-a kun-heredanto de la Frankaj teritorioj. Post la morto de sia patro, Karlo kaj Ludoviko kunigis fortojn kontraŭ Lotaro en trijara enlanda milito (840–843). La luktoj inter la fratoj kondukis rekte al la rompo de la Franka Imperio arigita fare de ilia avo Karolo la Granda, kaj metis la fundamenton por la disvolvigo de la modernaj Francio kaj Germanio.