Pāvilosta

Pāvilosta estas urbo en Latvia historia regiono Kuronio, en la okcidento de Latvio. Ĝi apartenas al distrikto Dienvidkurzeme kaj situas en okcidenta parto de la distrikto apud Balta Maro. Ĉe la enfluejo de rivero Saka ekzistas haveno. La distancoj al la plej gravaj centroj estas 46 km de Grobiņa, 53 km de Liepāja kaj 210 km de Rigo.[1] Laŭ la stato de la jaro 2022 en la urbo vivis 818 personoj sur areo de 6,07 kvadrataj kilometroj, kio rezultigas loĝdenson de 135 loĝantoj/km².

Pāvilosta
Urbo
Saka pie Pāvilostas 2000-06-11.jpg
Rivero Saka en Pāvilosta
LVA Pāvilosta flag.png
Flago
Pavilosta gerb.png
Blazono
Lando Latvio Latvio
Distrikto Dienvidkurzeme
Historia regiono Kuronio
Rivero Saka
Koordinatoj 56° 53′ 21″ N 21° 10′ 37″ O / 56.88917 °N, 21.17694 °O / 56.88917; 21.17694 (mapo)
Areo 6,3 km² (630 ha)
Loĝantaro 860 (29.01.2021)
Denseco 136,51 loĝ./km²
Urborajtoj 1991
Horzono EET (UTC+2)
 - somera tempo EEST (UTC+3)
Poŝtkodo LV-3466
ButtonRed.svg
Europe relief laea location map.jpg
ButtonRed.svg
Commons-logo.svg Vikimedia Komunejo: Pāvilosta
Retpaĝo: pavilosta.lv

HistorioRedakti

En 13-a jarcento, la kurona haveno Saka situis ĉe la enfluejo de la samnoma rivero. Unue estis menciita en skribaĵoj en Livonia periodo, en la traktato de 1253. Ekde 1253 la areo estis regita de la episkopujo de Kuronio, poste de la aŭtonoma regiono Piltene.

En 1795 la Piltene regiono, kune kun Saka haveno, estis aneksita al la Rusia Imperio, kaj en 1797 ĝi integriĝis en la Kuronian provincon.[2]

En 1879 komenciĝis la konstruado de plentaŭga haveno kaj vilaĝo, kiu estis nomita Pāvilosta (Paulhaveno, germane: Paulshafen). Evoluo estis malrapida ĝis 1893, kiam la konstruado de la milithaveno en Liepāja komenciĝis kaj Pāvilosta iĝis liverhaveno. Konstruado de malgrandaj ŝipoj komenciĝis, 15 ŝipoj estis konstruitaj en vilaĝo. Dum la Unua Mondmilito, la loka kargo kaj fiŝkapta floto preskaŭ estis tute detruitaj.

Post la Sendependiĝo Milito (1918-1920), Pāvilosta estis inkludita en la lastatempe establita Respubliko de Latvio. De tiam sur, Pāvilosta ekzistis plejparte kiel fiŝkaptista vilaĝo. En 1952 Pāvilosta ricevis la statuson de laborista vilaĝo (ekde 1961 - urbvilaĝo), en 1991 akiris urborajtojn. En la 21-a jarcento, la turisma infrastrukturo komencis formiĝi, la Saka estuaro estis profundigita ĝis 4.5 metroj, permesante al malgrandaj pramoj eniri.

GeografioRedakti

La urbo situas en la Marbordo malaltebenaĵo sur la bordoj de la rivero Saka.[3]

Averaĝa temperaturo estas -3°C en januaro kaj +16,5°C en julio. Da precipitaĵo falas 750-800 mm jare.[3]

TransportoRedakti

La sola aŭtovojo de urbo estas P111 (Ventspils-Grobiņa).

LoĝantaroRedakti

Ŝanĝo de loĝantaroRedakti

Jaro Homoj Jaro Homoj[2][4]
1920 718 2000 1290
1935 795 2011 1026
1967 1100 2021 838

Etna strukturoRedakti

Jaro Homoj kune Latvoj Rusoj Belorusoj Ukrainoj Poloj Litovoj La cetero[4]
2000 1290 947 (93%) 47 (4%) 2 (0%) 9 (1%) 1 (0%) 14 (1%) 6 (0%)
2021 838 772 (92%) 42 (5%) 4 (0%) 7 (1%) 0 (0%) 9 (1%) 4 (0%)

VidindaĵojRedakti

  • Naturrezervejo "Pāvilosta griza duno"
  • Pāvilosta Granda Ŝtono en maro
  • Loka muzeo
  • Centjara Parko

BildojRedakti

ReferencojRedakti

  1. Toponavi.com. Distancoj
  2. 2,0 2,1 Latvijas PSR Mazā Enciklopēdija - Latva Malgranda Enciklopedio, v. 2, p. 752.
  3. 3,0 3,1 Latvijas ģeogrāfijas atlants - Latvia geografia atlaso. "Jāņa sēta", 2020
  4. 4,0 4,1 stat.gov.lv

Eksteraj ligilojRedakti

  Bildoj, sonoj kaj videoj pri temo Pāvilosta en Vikimedia Komunejo