Paolo Cortesi
Paolo Cortesi (1465-1510) estis itala humanisto, verkisto, kaj episkopo de Urbino. Post 1481 li igis karieron kiel verkisto en la Papa Kurio kaj inter 1498 kaj 1503 li okupis la postenon kiel apostola sekretario, kiel sukcedanto de Bartolomeo Sacchi kaj apostola protonotario de Aleksandro la 6-a, Pio la 3-a kaj Julio la 2-a.[1]
| Paulus Cortesius (1471-1510) | |||||
|---|---|---|---|---|---|
.png) "De hominibus doctis dialogus", verko de Paolo Cortesi (1465-1510), eldonita de Bernardum Paperinium, 1735.
| |||||
| Persona informo | |||||
| Naskiĝo | 1465 en Romo, Italio | ||||
| Morto | 1510 en Romo, Italio | ||||
| Lingvoj | latina vd | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | verkisto vd | ||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Krom sia kariero en la "Roma Kurio" li lasis verkon pri diskuto kiun li havis kun Poliziano. Li apartenis al la artisma medio de la papo Julio la 2-a. Dum sia restado tie, li konatiĝis kun la kortega florenca kulturo, estis aprezita de la Mediĉa Familio kaj ĝuis iom da prestiĝo. Lia "Libro pri la Sentencoj" (Liber Sententiarum), eldonita en 1504, estis teologia verko pri la kristana doktrino al kiu li aldonis komenton al la tekstoj de Petro Lombarda (Libri quattuor sententiarum).
Biografio redakti
Paŭlo Kortezo estis filo de Antono, direktoro de la kolegio de la papaj verkistoj pri buleoj, enciklikoj kaj apostolaj leteroj. Lia patrino nomiĝis Aldobrandina degli Aldobrandini kaj li havis tri gefratojn, nome, Aleksandro, Latancio kaj Katerina. Li estis edukita en Florenco kaj Romo. Lia domo en Romo estis rondo da beletraj diskutoj.
En tiu renkontiĝoj, Paŭlo Kortezo, kune kun sia frato Aleksandro, kunigis sian amikaron kaj plenumis recitaĵojn de regionaj poezioj kaj muzikajn prezentadojn. Krom lia kunhumanistoj kaj partoprenantoj de la kurio, li korespondis kun kardinaloj, aliaj prelatoj kaj sekularaj regantoj. En 1503, li lasis sian karieron kiel papa protonotario kaj retiriĝis al sia loĝejo apud San Gimignano, kie li mortis.
La lastaj jaroj de sia vivo estis dediĉitaj al verkado de lia libro "De cardinalatu", publikigita post lia morto.[2] Ĉi-verko estas ofte vidata kiel antaŭanto de la "Libro pri la Kortegano", verkita de Baldassare Castiglione.
Verkaro redakti
- De hominibus doctis dialogus ("Dialogo pri la saĝaj homoj") 1489, 1734[3]
- Librum primum sententiarum 1504
- Liber secundus oeconomicvs 1510
- Ad Episcopum urbis Romae ... 1510
- De Cardinalatu ... Ad Iulian Secundum . . Romo 1510[4]
- Quatuor Libros Sententiarvm 1513
- In sententias qui in hoc opere eloquentiam cum theologia ... 1513
- Lib. 4. in quibus diuinitus complectitur omnia tum quae ... 1540
- Sacrarum literarum, omniumque disciplinarum scientiae summi viri, Lib. IIII, 1540
Literaturo redakti
- Contemporaries of Erasmus
- The Renaissance in Rome
- Inventing Inventors in Renaissance Europe: Polydore Vergil's De Inventoribus ...
- Italian Renaissance Humanism in the Mirror
- Renaissance Humanism, from the Middle Ages to Modern Times
- Contesting the Renaissance
- The "Accademia Pontaniana": A Model of a Humanist Network
- WorldCat Identities
Vidu ankaŭ redakti
- Petrus Lombardus (1100-1160)
- Flavio Biondo (1392-1463)
- Bartolomeo Platina (1421-1481)
- Pomponio Leto (1428-1498)
- Marko Antono Sabeliko (1436-1506)
- Gabriele de' Gabrielli (1445-1511)
- Lorenco, la Grandioza (1449-1492)
- Raffaele Maffei (1451-1522)
- Anĝelo Poliziano (1454-1494)
- Pietro Bembo (1470-1547)
- Baldassare Castiglione (1478-1529)
- Giovanni Andrea Cortese (1483-1548)
- Gasparo Contarini (1483-1542)
- Beatus Rhenanus (1485-1547)
- Paolo Cerrato (1485-1541)