Salvatore Viganò (Napolo, 25-a de marto 1769Milano, 10-a de aŭgusto 1821) estis itala komponisto kaj koregrafo.

Salvatore Viganò
Persona informo
Naskiĝo 25-an de marto 1769 (1769-03-25)
en Napolo
Morto 10-an de aŭgusto 1821 (1821-08-10) (52-jaraĝa)
en Milano
Tombo cemetery of San Gregorio (en) Traduki
Certosa di Bologna (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata
Lingvoj itala
Ŝtataneco Reĝlando de Napolo
Reĝlando de la du Sicilioj Redakti la valoron en Wikidata
Familio
Patro Onorato Viganò (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata
Frat(in)o Vincenza Viganò-Mombelli (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata
Edz(in)o Maria Viganò (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata
Infano Elena Viganò (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata
Okupo
Okupo baleta dancisto
dancisto
komponisto
koreografo
libretisto Redakti la valoron en Wikidata
vdr

Biografio

redakti

Li estis filo de alia elstara koregrafo siatempe, nome Onorato Viganò, studis komponarton kun Luigi Boccherini (sia onklo), kaj en la 1780-aj jaroj li jam estis komponinta originalan muzikon. En 1788 li premieris kiel dancisto en Venecio, ludante en la festoj pro la kronigo de Karlo la 4-a de Hispanio en 1789. Li estis disĉiplo de la franca dancisto kaj koregrafo Jean Dauberval. En 1791 li atingis kun sia edzino la sukceson en Venecio pere de sia unua baleto koregrafiita, nome Raoul de Créqui. Li estis baletinstruisto en Vieno, kie li kunlaboris kun Ludwig van Beethoven en la baleto Die Geschöpfe des Prometheus. Li revenis al Italio en 1804 kaj iĝis la instruisto de la baletlernejo de La Scala de Milano.

Li estis konsiderata la patro de nova tipo de spektaklo nomata koredramo, kie la danco kunvivas kun la pantomimo kaj aliaj artaj formoj. La stilo de Viganò estis klasikisma, kio atribuis grandan gravon al la baletanaro, nome la dancistaro kiu funkcias kiel koruso, ĝis tiam nur akompanantaro sed kun Viganò ili akiris protagonecon, kun propraj scenoj.

Verkoj

redakti
  • La vedova scoperta, 1783
  • Die Geschöpfe des Prometheus, 1801
  • Coriolano, 1804
  • Gli Strelizzi, 1809
  • Il noce di Benevento, 1812
  • Numa Pompilio, 1815
  • Mirra, 1817
  • Otello, 1818
  • Dedalo, 1818
  • La Vestale, 1818
  • I Titani , 1819
  • Giovanna d'Arco 1821
  • Didone, 1821