Teologio de liberigo
La teologio de liberigo estas teologia kurento de la katolikismo kiu diferencigas disde pli ortodoksaj movadoj pro sia fokuso en la sociaj kondiĉoj de la medio en kiu ĝi agas, kaj kiu konsideras ke baza trajto de la pastorala agado devas esti la klopodo por la plibonigo de la materialaj bezonoj de la malpli riĉaj tavoloj kaj se necese la subteno de lokaj liberigaj movadoj.
Ĝi estas ĉefe etendita en Latinameriko ekde la 1950-aj jaroj, sed de tiam liberigaj teologioj disvolviĝis en kazoj en Azio, la afro-amerikana loĝantaro kaj ankaŭ en palestino.
Kvankam liberiga teologio kreskis kaj fariĝis internacia kaj ekumena movado, ĝi komenciĝis kiel movado ene de la katolika eklezio en Latin-Ameriko en la 1950-aj kaj 1960-aj jaroj. La teologio de liberigo aperis ŝajne kiel morala respondo al malriĉeco kaj zorgantoj pri socia maljusto en la regiono. La esprimo estis kreita en 1971 de perua pastro Gustavo Gutierrez, kiu verkis unu el la difinaj libroj de la movado, "Liberiga Teologio". Ankaŭ brazila teologo Leonardo Buff ŝajne influis la fluon.
La movado oficiale komenciĝis post la Dua Vatikana Koncilio kaj la Episkopa Konferenco en Medellín (Kolombio) en 1968. Teologio de liberigo en Latin-Ameriko renkontis reziston en Usono, kiu estis akuzita pri marksismo, kaj rezulte de tio estis kondamnita kaj malakceptita de Vatikano en la 1980-aj jaroj, kondamnita de la papo Johano Paŭlo la 2-a. Ankaŭ la papo Benedikto la 16-a sin oponis al ĝi, kaj favoras pli konservativan aliron.
Liberiga teologio povas esti priskribita kiel interpreto de la kristana kredo tra la sperto de malriĉeco kaj provo legi la Biblion kaj sekvi la kristanan teologion per la okuloj de la malriĉuloj.
Ion Mihai Pacepa KGB-Agento kiu difektis al la Okcidento asertis, ke la movado naskiĝis kaj formiĝis en la KGB. Li diris, ke ŝi komencis "sekretegan malinforman programon" aprobitan de la ĉefo de KGB Aleksandr Shelfin en 1960. Kune kun politburoano Alexei Kirichenko, kiu respondecis pri kunordigado de la internacia politiko de la komunista partio. La plano postulis "sekretan transprenon de KGB de la Monda Konsilio de Eklezioj" kun sidejo en Ĝenevo, kaj ĝian uzon kiel "kovrilo por igi liberigan teologion revolucia ilo en Sudameriko."
Ĉefaj teologoj de liberigo
redaktiVidu ankaŭ
redaktiLiteraturo
redakti- Gutiérrez Gustavo: Teología de la liberación (1972)