Trautl Brandstaller
Trautl BRANDSTALLER (naskiĝinta 30-an de aprilo 1939 en Vieno, mortinta la 1-an de januaro 2024[1]) estis aŭstra ĵurnalistino, juristino, politikscienculino kaj tradukistino de la franca.
| Trautl Brandstaller | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 30-an de aprilo 1939 en Vieno |
| Morto | 1-an de januaro 2024 (84-jaraĝa) |
| Lingvoj | germana |
| Ŝtataneco | Aŭstrio |
| Alma mater | Universitato de Vieno • Institute of Advanced Studies |
| Okupo | |
| Okupo | televida prezentisto • ĵurnalisto • verkisto |
Vivo redakti
Brandstaller ekigis sian ĵurnalistan karieron ĉe la novaĵagentejo "Kathpress", antaŭ ol labori ĉe la katolika semajna gazeto "Die Furche". En 1967 estis ŝi vicestrino de Laborunuiĝo de katolikaj ĵurnalistoj kaj publicistoj. Krome ŝi estris la vienan filion de la konservativa eldonejo "Styria-Verlag". Post unuaj laboroj por ORF (ekz. por la politika magazino "Querschnitte"), la ĵurnalistino aliĝis al la redaktoraro de la semajngazeto "Profil"; tiutempe ŝi laboris ankaŭ por la kulturmoderniga periodaĵo "FORVM". Sed de 1975 ORF, la publikjura radifonia/televida korporacio de Aŭstrujo, povis nomiĝi ŝia ĉefa profesia hejmo.
Ŝi produktis multajn dokumentaĵojn kaj gvidis programojn kiel la tiutempe furoran porvirinan magazinon "Prisma" aŭ diskutrondojn de "Club 2". Brandstaller laboris memkonfide dum tempo kiam la plejmulto de la kolegoj ankoraŭ estis malina. Ŝi esploris ĵurnaliste la politikon de Respubliko Aŭstrujo koncerne siajn minoritatojn kaj la aktualan vivon de judoj en Vieno. En la kadro de la televida serio "Zeitgenossen" ŝi portretis la famulojn Simone de Beauvoir, Marion Dönhoff, Václav Havel kaj Richard von Weizsäcker.
Krome, Brandstaller publikigis plurajn librojn. En 2023 aperis Einsichten. Aussichten – Das Salzkammergut zwischen Faktischem und Anekdotischem (pri Salzkammergut por prepari sukcesan okazigon de Eŭropa Kultura Ĉefurbo 2024).
Familio redakti
Brandstaller estis ekde 1978 edzino de la socialdemokrata politikisto kaj advokato Heinrich Keller (* 1940) kun kiu ŝi havis filinon (* 1981).
Honoroj redakti
- 2008: pro engaĝiĝo feminisma - premio "Axel-Corti-Preis"
- 1068: publicista premio "Dr.-Karl-Renner-Publizistikpreis"
- 1981 kaj 1986: televida premio por pluklerigo de plenkreskuloj
Verkoj redakti
- kun Michel van der Plas: Diese holländischen Katholiken. Styria, Graz 1969.
- Die zugepflügte Furche. Europa Verlag, Zürich 1969.
- Frauen in Österreich. Bilanz und Ausblick. Zsolnay, Wien 1981.
- eldonantece: Österreich 2½. Anstöße zur Strukturreform. Deuticke, Wien 1996, ISBN 978-3-21630-207-6.
- Die Donau fließt nach Westen. Molden, Wien 2001, ISBN 978-3-85485-067-0.
- Die neue Macht der Frauen. Sieg der Emanzipation oder Krise der männlichen Eliten? (Angela Merkel, Ségolène Royal und Hillary Clinton: drei Frauen an der Spitze der Macht porträtiert.) Styria premium, Wien 2007, ISBN 978-3-22213-223-0.
- kun Barbara Sternthal (eldd.): Alfred Hrdlicka. Eine Hommage. Residenz, St. Pölten 2008, ISBN 978-3-70173-087-2.
- Einsichten. Aussichten – Das Salzkammergut zwischen Faktischem und Anekdotischem. Mandelbaum Verlag, November 2023, ISBN 978-3-99136-041-4.
Eksteraj ligiloj redakti
- Informoj pri Trautl Brandstaller en katalogo de la Germana Nacia Biblioteko (germane)
- informoj ĉe AEIOU-leksikono
- Gabi Horak: "Ich wollte keine Lady werden." (intervjuo en 2017)
Notoj redakti
- ↑ "Wiener Journalistin Trautl Brandstaller 84jährig verstorben." - Ĉe: Der Standard, 2.1.2024