Vigberto
Vigberto aŭ Wigbert (n. ĉ. 670, m. 747) estis sanktulo kaj misiisto en Frisio kaj Germanio.
| Sankta | |||||
| Vigberto | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| sanktulo kaj misiisto | |||||
 Bildigo de S. Wigbert en St. Marien Burlo kun vinberoj kaj vinbarelo
| |||||
| Persona informo | |||||
| Naskiĝo | ĉ. 670 en Wessex | ||||
| Morto | 747 en Fritzlar | ||||
| Religio | katolika eklezio vd | ||||
| Ŝtataneco | Wessex  vd
| ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | religiulo misiisto vd
| ||||
| |||||
| unua abato de monaĥejo Fritzlar | |||||
| abato de Ohrdruf | |||||
| Sanktulo | |||||
| Festotago | 13-a de aŭgusto, 23-a de majo | ||||
| Atributoj | vinberoj | ||||
| Patroneco | Abatejo Hersfeld | ||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Li iĝis monaĥo ĉe Abatejo Glastonbury kiu vojaĝis al Frisio kaj Germanio kun Sankta Bonifaco por konverti la paganojn. Post kiam Bonifaco faligis kverkon kultatan de paganoj ĉe Fritzlar, tiu konstruis preĝejon el la ligno de la arbo, kaj poste fondis benediktanan abatejon tie. Li nomumis Vigberton la unua abato, kaj sub Vigberto la abatejo iĝis centro de klereco. Ekde ĉirkaŭ 737 Vigberto estis ankaŭ abato de Ohrdruf, kie li fondis lernejon por misiistoj al Turingio. Inter liaj studentoj estis Lull kaj Sankta Sturmio.
Vigberto estis unue entombigata ĉe Fritzlar, sed poste Lull reentombigis lin en la Abatejo Hersfeld, de kiu li estas la patronsanktulo. Unu amiko lia estis la verkisto kaj abato Lupus Servatus.