Zenobia

Zenobia (plennome Septimia Zenobia - mortis post 274) estis reĝino de la siria Palmiro, tiam sub romia regado. Ŝi regis de 267–268 ĝis 272 kaj konkeris kelkajn orientajn romiajn provincojn. Ŝin venkis imperiestro Aŭreliano (reginta 270–275).

Zenobia
Reĝino de Palmiro
Persona informo
Septimia Zenobia Σεπτιμία Ζηνοβία
Naskonomo	בת זבי
Naskiĝo	ĉ. 240 en Palmira, Sirio-Palestino, Romia Imperio
Morto	post 274 en Tivoli, Romia Italio, Romia Imperio
Ŝtataneco	Palmira Imperio Roma regno vd
Subskribo
Familio
Dinastio	House of Odaenathus vd
Edz(in)o	Odaenathus (en) (–267 (Gregoria)) vd
Infanoj	Vaballathus (en) , Hairan II (en) , Septimius Antiochus (en) vd
Parencoj	Hairan I (en) (duonfilo) vd
Profesio
Okupo	reganto vd
Verkado
Verkoj	Epitome vd
Postenoj Postenoj empress regnant (en) Palmyrene emperor (en) vd
vd	Fonto: Vikidatumoj

Ŝia edzo estis Odaenathus, klienta reĝo de Romio en Palmiro. Post kiam li reakiris orientajn provincojn je 267, oni murdis lin kaj lian pli aĝan filon en 267 aŭ 268. Zenobia ekregis kiel regento en la nomo de ŝia junaĝa filo, Wahballat (latine Vaballathus, greke Athenodoros).

Ŝi konkeris en 269 Egiption, poste Anatolion, kaj deklaris sendependecon de Romio. Aŭreliano venkis ŝian armeon ĉe Antioĥio (hodiaŭ Antakya, Turkio), poste ĉe Emesa (hodiaŭ Homs, en Sirio) kaj eksturmis ŝin en Palmiro.

Zenobia kaj Vaballathus provis fuĝi, sed oni kaptis kaj forprenis ilin al Romo (272). Palmiro ribelis en 273 denove kaj la urbo estis tute detruita. Zenobia kaj ŝiaj du filoj partoprenis en triumfa marŝo en 274.

La sorto de Vaballathus estas nekonata, sed Zenobia iĝis edzino de romia senatano kaj vivis en ties vilao en Tibur (hodiaŭ Tivoli, Italio).

Vidu ankaŭ

• 840 Zenobia, asteroido