Ángel Vázquez

Antonio Vázquez Molina (Tanĝero, 3a de junio 1929 - Madrido, 26a de februaro 1980), kiu publikigis uzante ankaŭ la nomon Ángel Vázquez, estis hispana verkisto. Spite la fakton ke li ricevis la Premion Planeta de 1962 pro sia romano Se enciende y se apaga una luz, li estis konsiderita de parto de kritikistoj kiel "malbenita verkisto".​ Lia plej fama verko estas La vida perra de Juanita Narboni (1976), de kiu ekzistas du kinadaptaĵoj.

Ángel Vázquez
Persona informo
Naskiĝo	3-an de junio 1929 (1929-06-03) en Tanĝero
Morto	26-an de februaro 1980 (1980-02-26) (50-jaraĝa) en Madrido
Lingvoj	hispana vd
Ŝtataneco	Maroko Hispanio vd
Profesio
Okupo	verkisto vd
Honorigoj Honorigoj (1962)  Premio Planeta vd
vd	Fonto: Vikidatumoj

Biografio kaj kariero

Liaj tri unuaj jardekoj rilatis al la vivo en la internacia urbo Tanĝero, kiel li ekkonis la ĥaketian dilaketon de la lokaj judoj, kio aperas ekzemple en La vida perra de Juanita Narboni (1976). Lia etoso estis unue la ĉapelvendejo de lia patrino kaj poste de librovendejo. Li kunlaboris en la ĵurnalo España, kiun poste estris Eduardo Haro Tecglen. Li amikiĝis kun intelektuloj de la tanĝera etoso, kiel ekzemple kun Emilio Sanz de Soto, Paul Bowles kaj aparte kun lia edzino, Jane Bowles, ktp. Lia situacio kompikiĝis kun la alproksimiĝo de la sendependigo de Maroko, kiu finigis la internaciecon de Tanĝero en 1959. Ekonomiaj problemoj kaj alkoholismo kondukis lin al abandono de sia hejmo.

En 1962 li ricevis la Premion Planeta (post ŝanĝo de la unua decido de la ĵurio favora al Concha Alós) pro Se enciende y se apaga una luz, lia unua publikigita veko, en kiu videblas influo de Nada, de Carmen Laforet, kiun li konis en Tanĝero kiam ŝia edzo, Manuel Cerezales, estis nomumita direktoro de la ĵurnalo España en 1957.​ Poste li publikigos nur du piajn romanojn kaj naŭ rakontojn.

Iom poste mortis liaj avino kaj patrino, ambaŭ dependintaj de li, malsanaj kaj kun mensaj problemoj. Li revenis al Hispanio en 1965 kaj, antaŭ establiĝi en Madrido, li laboris en la urbodomo de Jubrique (provinco Malago).

La tagon antaŭ sia morto li bruligis du romanojn kiujn li nekapablis finigi. Tiun nokton li mortis pro koratako, sola kaj alkoholigita en pensiono de Madrido, en Atocha 98, kiun Vázquez nomis "la domego de Drácula". Lia verkaro estis laŭdita de Juan Goytisolo kaj de Alejo Carpentier, inter aliaj.

Verkoj

Romanoj

• Se enciende y se apaga una luz (Planeta, 1962), Premio Planeta
• Fiesta para una mujer sola (Planeta, 1964)
• La vida perra de Juanita Narboni (Planeta, 1976), reeldonita de Seix Barral en 1982; kaj de Cátedra en 2000, zorge de Virginia Trueba. Adaptita al kino en 2005 laŭ samnoma titolo.

Rakontoj

• El pájaro multicolor
• La hora del té
• El cuarto de los niños
• Oliva
• Reuma
• El hombre que se enamoró de Bette Davis
• Un pequeño esfuerzo
• Julio Ramis, el pintor escondido
• Los inocentes del invernadero
• Las viejas películas traen mala pata

Bibliografio

• Ceballos López, Leopoldo (2009). Historia de Tánger: memoria de la ciudad internacional. Almuzara Editorial. ISBN 8492573929.
• Labrador Méndez, Germán (2017). Culpables por la literatura: Imaginación política y contracultura en la transición española (1968-1986). Ediciones AKAL. p. 126, 666. ISBN 8446044315.
• Rojas-Marcos, Rocío (2018). Tánger, segunda patria. Almuzara Editorial. p. 162-212. ISBN 978-84-17229-66-5.
• Trueba, Virginia (2000), eldono de Ángel Vázquez, La vida perra de Juanita Narboni, Madrid. Cátedra. ISBN 84-376-1879-7

Eksteraj ligiloj

• La vida perra de Juanita Narboni