Adolf MACHO (maĥo), aŭstro-germano, instruisto de burĝlernejo kaj direktoro de faka lernejo. Naskiĝis en la 20-a de aŭgusto 1856 en Topkowitz ĉe Aussig iamen Ĉeĥoslovakio) mortis en la 26-a de decembro 1932 en Wien. Esperantisto de 1906. Fondis en 1908 la duan Esperanto-Socio en Wien la „Fideleco“, kies prezidanto li estis ĝis la morto. Oficiale rekonata estis lia penado per tio, ke la aŭstria ministerio por instruaferoj eknomis lin membro de la ŝtata ekzamenkomisiono por Esperanto. Multaj kursoj, ankaŭ por lernejanoj. Dumkelka tempo prezidanto de Instruista Esperanto-Socio. Tradukoj de multaj germanaj poeziaĵoj (precipe en manuskripto)

Adolf Macho
Persona informo
Naskiĝo 20-an de aŭgusto 1856 (1856-08-20)
Morto 26-an de decembro 1932 (1932-12-26) (76-jaraĝa)
Lingvoj Esperanto
Ŝtataneco Aŭstrio
Okupo
Okupo esperantisto
vdr

Li mortis la 36-an decembro 1933 pro apopleksio kaj edemo.

Profesia vivo redakti

Post studado en realgimnazio kaj instruista lernejo li fariĝis en 1877 instruisto kaj poste en burĝlernejo, 1917 direktoro de perfektiga lernejo por meblistoj kaj ĝardenistoj ĝis 1923 .

Hobioj redakti

Dumsia tuta vivo Macho multe okupiĝis pri skioptikono, fotografado, pentrado kaj pristudado da iingvoj kiel la latina, greka angla, franca, itala , ĉeĥa kaj Esperanto.

Esperanto redakti

Pri sia esperantistiĝo Macho skribis al " Literatura Mondo " que en 1906 li fariĝis esperantisto. Tiamestis en Wien nurunu societo "Unuiĝo'. Rekoninte, ke unu Esperanto klubo porla tuta ĉefurbo estas ne sufice granda bazo porla propagando de la lingvo , li fondis 1908 la duan Esperanto-societon Fideleco, kies prezidanto li estis ĝis sia morto.

Kun aliaj pioniroj li fondis "Unuiĝon de Esperanto-instruistoj" , kies prezidanto li longtempe estis. Li estis ankaŭ membro de diversaj aliaj Esperanto-grupoj kaj gvidis kursojn por burg-kaj komerclernejanoj kaj por plenkreskuloj.

La aŭstria registaro invitis lin en la ŝtatan ekzamenkomisionon por Esperanto , kies membro li restis ĝis sia malsaniĝo en 1928.

Verkoj redakti

Macho estis bonega konanto de Esperanto kaj tradukis grandan nombron da poeziaĵoj de-diversaj poetoj, inter ili la tutan verkon "Dreizehnlinden ” . Li verkis ampleksan vortaron pri bestnomoj (germ.-E . kaj E-germ.)