Alcolea del Pinar

municipo en la regiono Kastilio-Manĉo kaj la provinco Gvadalaĥaro de Hispanio

Alcolea del Pinar (A. de la Pinaro) estas municipo en Hispanio, en la aŭtonoma komunumo, do regiono Kastilio-Manĉo kaj la provinco Gvadalaĥaro. Laŭ la stato de 2023 en la municipo vivis 329 loĝantoj sur areo de 113,68 kvadrataj kilometroj, kio rezultigas loĝdenson de 2,9 loĝantoj/km². Krom la municipa ĉefurbo, la municipo inkludas la domarojn de Cortes de Tajuña, Garbajosa, Tortonda kaj Villaverde del Ducado.

Alcolea del Pinar
municipo en Hispanio Redakti la valoron en Wikidata vd

Blazono

Blazono
Administrado
Lando Hispanio
Regiono Kastilio-Manĉo
Provinco Gvadalaĥaro
Komarko Alkario
Poŝtkodo 19260
En TTT Oficiala retejo [+]
Demografio
Loĝantaro 329  (2023) [+]
Loĝdenso 3 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo 41° 2′ N, 2° 28′ U (mapo)41.036944444444-2.4655555555556Koordinatoj: 41° 2′ N, 2° 28′ U (mapo) [+]
Alto 1 203 m [+]
Areo 113,68 km² (11 368 ha) [+]
Horzono UTC+01:00 [+]
Alcolea del Pinar (Hispanio)
Alcolea del Pinar (Hispanio)
DEC
Situo de Alcolea del Pinar

Map

Alia projekto
Vikimedia Komunejo Alcolea del Pinar [+]
vdr

Domaroj

redakti
Domaroj Loĝantoj (2015)
Alcolea del Pinar 252
Cortes de Tajuña 19
Garbajosa 11
Tortonda 28
Villaverde del Ducado 33

Loĝantoj

redakti

La loĝantoj nomiĝas alcoleanos.

Alcolea del Pinar estas situanta en la nordorienta parto de Kastilio-Manĉo konsiderita foje en la komarkodistrikto Alkario kaj foje en la Montaro de Gvadalaĥaro, en la norda pinto de la Provinco Gvadalaĥaro, je altitudo de 1 203 m super marnivelo; je 83 km el Gvadalaĥaro, provinca ĉefurbo, kaj je 183 km el Zaragozo. Geografiaj koordinatoj estas 41°02′13″N 2°27′56″Ok. Ĝi estas trafike bone ligita ĉar ĝi situas ĉe la Nordorienta Aŭtoŝoseo, en la km 135, inter Gvadalaĥaro kaj Zaragozo. La teritorio havas komunan limon kun Abánades, Anguita, Saúca, Sigvenco, Sotodosos, Torremocha del Campo, Luzaga, Estriégana kaj Medinaceli.

Historio

redakti

Post la Hispana Enlanda Milito la loĝantaro falis el pinto al 336, tio estis oni perdis loĝantojn pro diversaj tialoj: nome bataloj, prizono, politika persekutado, malsato ktp. Meze de la 20a jarcento la loĝantaro de multaj vilaĝoj de la regiono atingis pinton, kaj ankaŭ ĉe Alcolea del Pinar, sed poste okazis elmigrado, senloĝigo kaj maljuniĝo de la loĝantaro, kaj ankaŭ ĉe Alcolea del Pinar kie oni falis al la nunaj 336.

Ekonomio

redakti

Vidindaĵoj

redakti
  • Preĝejo de Virgulino de la Rozario, de la 19-a jarcento.
  • Roka Domo, loĝejo elfosita en sabloŝtona roko fare de Lino Bueno, komence de la 20-a jarcento.[1] Li faris tiun verkon dum deksep jaroj laŭ informo de la ĵurnalo El Imparcial de la 11a de januaro 1925, farite per fosilo kaj torĉoj ĝis ekhavi kelkajn ĉambrojn, pro la manko de resursoj por lui loĝejon.[2]
  • Muzeo de la Betono, kun skulptaĵoj el betono kaj fero fare de Máximo Rojo.[1]
  • Artgalerio de Antonio García Perdices.[1]
  1. 1,0 1,1 1,2 ERIKA H.L. (5a de oktobro 1999). «El proyecto de casa-museo de Máximo Rojo, presupuestado en 80.000 euros». La Nueva Alcarria. [1] Konsultita la 20an de novembro 2017.
  2. «Un obrero modelo. Se construye una casa en diecisiete años.». El Imparcial. 11a de januaro 1925. p. 2.

Bibliografio

redakti
  • Díaz Sánchez, Julián (2006). «Un esteta en La Alcarria. El monasterio de las Perdizes (Alcolea del Pinar)». En Ramírez, Juan Antonio (Dir.). Escultecturas margivagantes. La arquitectura fantástica en España. Siruela, paĝoj 417-424. ISBN 84-7844-947-7.

Vidu ankaŭ

redakti

Eksteraj ligiloj

redakti