Altrusa Internacia (plennome en la angla Altrusa International, Inc) estas internacia ne-profitcela organizaĵo kaj servoklubo kies agado estas fokusita sur komunuma servo. Ĝi estis fondita en Naŝvilo, Tenesio, en 1917 de d-ro. Alfred Durham kiel ĉeno de naciaj kluboj por komercaj kaj profesiaj virinoj [1][2][3].

Altrusa
neprofitcela organizaĵoServoklubo
Komenco 1917 vd
Lando(j) Usono vd
Sidejo Naŝvilo
Filioj Club Altrusa de Guatemala vd
vdr

Historio redakti

Altrusa International estis fondita en Naŝvilo, Tenesio, en 1917, origine kiel Altrusa Institute. Dum tiu tempo, rekorda nombro da virinoj laboris dum la Unua Mondmilito, kaj ekzistis bezono de virinaj civitaj organizaĵoj. D-ro Alfred Durham, membro de Kiwanis, komencis organizi klubojn ĉie en Naŝvilo, Louisville, Kentukio, kaj Dayton, Ohio, antaŭ ol li pluiris al Indianapolo, Indianao, kie li renkontis Mamie L. Bass. Bass funkciis kiel la inspektoro de la Virina Dividado de la Usono-Dungado-Servoj, kaj estis partnero en la arkitekturfirmao de ŝia frato. Ŝi ankaŭ helpis lin en organizado de Rotary-ĉapitro en Indianapolo. Dum ŝi admiris la Instituton de Durham, Bass sentis ke Altrusa povis servi pli altan celon. En junio 1918, kiam Altrusa okazigis ĝian unuan kongreson en Indianapolo, la vizio de Bass iĝis realeco. La Altrusa Instituto iĝis konfidenca servoorganizaĵo por virinoj.

Poste, la Altrusa Instituto estis renomita kiel la Landa Asocio de Altrusa Kluboj kaj adoptis Statutojn kiuj metis la preparlaboron por la Altrusanoj de hodiaŭ. Baldaŭ post, Bass kreis la Principojn de Altrusa [4] kiuj difinis Altrusa kiel "konstruanto de virinoj" kaj organizaĵon bazitan sur merito kaj plenumo. La Principoj estis oficiale adoptitaj en 1921 kune kun grava klubkonstruadiniciato. Antaŭ 1922, Altrusa havis 20 klubojn.

En 1935, Altrusa iĝis internacia kiam la unua klubo en Meksiko estis organizita. En 1937 lia unua konvencio ekstere de Usono okazis en Cuernavaca, Meksiko [5]. Ekde tiu unua paŝo preter la usonaj landlimoj en 1935, Altrusa disvastiĝis en Porto-Rikon, Ĉilion, Ekvadoron, Meksikon, Baraton, Koreion, Rusion, Ukrainion, Irlandon, Brition, Bermudon, Kanadon, kaj Nov-Zelandon. En 1946, Altrusa sendis sian unuan reprezentanton al la Unuiĝintaj Nacioj [6].

Antaŭ 1950, Altrusa havis 266 klubojn kun 28,600 virinaj oficuloj kaj profesiaj gvidantoj kiel membroj [7].

En 1957, la organizaĵo havis klubojn en ok landoj. Ĝia programo por servo por 1957-1959, surbaze de enketo de kluboj, temigis trafiksekurecon, vastigis servojn por pli maljunaj homoj, kaj la bezono de junulgvidado por redukti deliktecon [8].

En 1962, Altrusa International establis la Altrusa Internacian fondaĵon [9], kiu celas plibonigadon de ekonomia bonfarto kaj vivokvalito tra engaĝiĝo al socialservoj kaj legopovo. En 1966, la organizaĵo komencis rigardi la junecon de Usono kiel la estontecon de Altrusa kaj establis ASTRA servoklubojn. ASTRA instigas junulojn, de aĝoj 13 ĝis 21, partopreni en komunuma servo. Vastiĝante sur ĝia engaĝiĝo al juneco, Altrusa adoptis legopovon kiel daŭrantan areon de servo en 1977.

En 1963, Altrusa havis pli ol 500 klubojn en dek landoj. La 1963-1965 programo postulis vastigitaj metiaj servoj al juneco kaj pli maljunaj laboristoj, pli da internaciarilataj programoj kaj projektoj, kaj pliigitaj laboroj por konservi homajn rimedojn en ĉiuj aĝoj [10].

La 1980-aj kaj 1990-aj jaroj alportis ŝanĝojn al Altrusa. Kun la fino de Komunismo, la antaŭa Sovetunio vidis siajn unuajn Altrusa klubojn. Pliigante ĝian tutmondan perspektivon, Altrusa vastigis projektojn preter legopovo kaj eduko adoptante rezolucion por reklami mediajn zorgojn en 1989.

En 2011, la unuiĝo lanĉis novan markadon kaj merkatigkampanjon kun la celo de pliigado de la bildo de Altrusa en la komunumoj, kaj kontaktado de evoluanta membreco [11].

En oktobro 2017, Altrusa havis proksimume 8,000 membrojn en 313 kluboj [12] de 13 landoj, inkluzive de Kanado, Nov-Zelando, kaj Usono [13]. Ĝi estas oficiala observanto al la Unuiĝintaj Nacioj, kaj NGO kun konsultiĝa statuso en la Listo de ECOSOC [14]. Ĉe la fino de oktobro 2016, nova klubo estis ĉartita en Bengaluro, Barato. La Internacia Prezidanto ĉeestis por prezenti la ĉarton, iniciati la novajn membrojn kaj instali la estraron. En julio 2017 Altrusa International, Inc. festis sian centjaran jaron ĉe sia dujara kongreso en Naŝvilo, Tenesio. Ĝi havis rekordan ĉeeston kun ĉirkaŭ 700 ĉeestantoj, preskaŭ 10% de la membraro.

Referencoj redakti

  1. "Celebrate Anniversary of Altrusa", Pittsburgh Post-Gazette, April 4, 1942.
  2. Altrusa International, Inc. Arkivita el la originalo je 2008-09-08. Alirita 2008-03-01. Arkivigite je 2008-09-08 per la retarkivo Wayback Machine
  3. The History of Altrusa. Arkivita el la originalo je 2009-01-31. Alirita 2009-03-25.
  4. Principles of Altrusa. Arkivita el la originalo je 2021-04-19. Alirita 2023-08-14.
  5. "Altrusa Celebrates 50th Anniversary", Ellensburg Daily Record, January 14, 1967.
  6. United Nations Civil Society Participation – General. Arkivita el la originalo je 2016-03-04. Alirita 2015-08-18.
  7. "Altrusa Dinner", Pittsburgh Post-Gazette, March 8, 1950.
  8. "'Serve to Survive' Theme of Altrusa Convention Scheduled for July 21", St. Petersburg Times, July 14, 1957.
  9. Altrusa International Foundation – Leading to a better community. Arkivita el la originalo je 2015-08-18. Alirita 2015-08-18.
  10. "Dr. Loretta Miller will attend Altrusa National Convention in Philadelphia", Ellensburg Daily Record, June 19, 1963.
  11. The History of Altrusa. Arkivita el la originalo je 2011-11-23. Alirita 2015-08-18.
  12. membership report, October 2013, found at Altrusa [rompita ligilo]
  13. Altrusa Club Locations. Arkivita el la originalo je 2009-04-11. Alirita 2009-03-25.
  14. United Nations - Department of Economic and Social Affairs - NGO Section. Arkivita el la originalo je 2011-06-11. Alirita 2008-02-02. Arkivigite je 2011-06-11 per la retarkivo Wayback Machine

Eksteraj ligiloj redakti