Anna Freud
Anna FREUD (naskiĝis la 3-an de decembro 1895 en Vieno; mortis la 9-an de oktobro 1982 en Londono), filino de Sigmund Freud, estis aŭstra brita psikoanalizistino. Ŝi laboris ĉefe pri infananalizo kun Melanie Klein.
| Anna Freud | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 3-an de decembro 1895 en Vieno |
| Morto | 9-an de oktobro 1982 (86-jaraĝa) en Londono |
| Tombo | Golders Green Crematorium |
| Lingvoj | angla • germana |
| Ŝtataneco | Unuiĝinta Reĝlando • Aŭstrio |
| Familio | |
| Patro | Sigmund Freud |
| Patrino | Martha Bernays |
| Frat(in)oj | Ernst Ludwig Freud • Martin Freud • Sophie Freud • Oliver Freud • Mathilde Freud |
| Okupo | |
| Okupo | psikoanalizisto • verkisto de nefikcio |
| TTT | |
| Retejo | http://www.annafreud.org |
Vivo redakti
Ŝi estis la plej juna inter la ses gefiloj de Sigmund Freud. Profesie ŝi estis instruistino, kvankam ŝi daŭre interesiĝis pri psikanalizo kaj iĝis psikoanalizistino.
Por Sigmund Freund ŝi estis sekretariino, asistanto, flegistino kaj anstataŭanto ĉe kongresoj.
Ekde ĉirkaŭ 1925 ŝi vivis kun Dorothy Burlingham-Tiffany, novjorka milionheredantino, komence en Vieno. Ambaŭ refutis konjektojn pri samseksa rilato.
En 1938 Sigmund Freud, Anna, Dorothy kaj ties kvar gefiloj elmigris al Londono. Post la morto de la patro en 1939 ŝi daŭre ĝis la propra morto en 1982 vivis en la domo de la patro, kiu poste iĝis la londona Freud-muzeo. Kune, Anna kaj Dorothy fondis la Hampstead Nurseries, hejmo por militinfanoj kaj orfoj. Post la dua mondmilito ili pligrandigis la institucion: la Hampstead-malsanulejo por infanoj iĝis ekde 1947 fama instruejo por infanterapio. Ekde 1952 Anna estis direktoro de la malsanulejo.
Psikanalizo redakti
Kun la instigo kaj asistado de ŝia patro, ŝi okupiĝis pri sian esploradon de psikanaliza literaturo, kaj en la somero de 1915, ŝi entreprenis sian unuan traduklaboron por la Viena Psikanalitika Societo, tradukante artikolojn de James Jackson Putnam (en la germanan) kaj Hermine Hug-Hellmuth (en la anglan). Dum 1916 kaj 1917, ŝi ĉeestis la prelegojn pri psikanalizo kiun ŝia patro donis en la Universitato de Vieno. Antaŭ 1918, ŝi akiris lian subtenon por okupiĝi pri trejnadon en psikanalizo, kaj ŝi iris en analizon kun li en oktobro de tiu jaro.
Same kiel en la analizperiodoj kiujn ŝi havis kun sia patro (de 1918 ĝis 1921 kaj de 1924 ĝis 1929), ilia fila ligo plifortiĝis post kiam Freud estis diagnozita kun kancero de makzelo en 1923, por kiu li bezonus multajn operaciojn. kaj la longperspektiva fleghelpo kiun Anna disponigis. Ŝi ankaŭ funkciis kiel lia sekretario kaj proparolanto, precipe ĉe la dujaraj kongresoj de la Internacia Psikanalitika Asocio, kiujn Freud ne povis ĉeesti post 1922 [1]
Anna Freud kaj ŝia patro praktikis telepation, elvokitajn ritojn, okkultismon... oni akuzas ŝin pri praktikado de pseŭdoscienco.[2] [3] [4] [5]
La kinejo de Sigmund Freud Louis Breger observis ke la publikaĵoj de Anna Freud "enhavas malmultajn originajn ideojn kaj estas, plejparte, sklava apliko de la teorioj de ŝia patro."[6]
Cenzuro redakti
Jeffrey Moussaieff Masson [7] [8] tiam Jacques Bénesteau[9] notu la efikojn de cenzuro organizita de Anna sur la Freud-arkivoj kaj ankaŭ redaktitajn eldonojn ktp.
Problemo de analizo de lia patro redakti
Jacques Van Rillaer priskribas ĉi tiun analizon kiel "incestan".[10] Patrick Mahony pensas kaj analizas tiun ĉi incestan psikanalizon en la sama maniero.[11]
Esther Menaker ekzamenas la etikajn problemojn de tiu psikanalizo. [12]
Eksteraj ligiloj redakti
En la germana:
- Literaturo de kaj pri Anna Freund
- Biografio de Anna Freund Arkivigite je 2006-02-19 per la retarkivo Wayback Machine
- ↑ Lisa Appignanesi, Forrester Johano : Virinoj de Freud. eldonisto Virago ,Londono, 2000, paĝo=279 . isbn=1-85381-719-8
- ↑ L'assassine dérive d'une psychanalyste. by Jean-Pierre Béchu, Les Editions du Net, 2013
- ↑ Freud: A Life for Our Time. by Peter Gay, W. W. Norton & Company, 1998, pages 445etc
- ↑ Against Freud. Critics Talk Back, direction by Todd Dufresne, Stanford University Press, 2007
- ↑ The Freud Encyclopedia: Theory, Therapy, and Culture by Edward Erwin, Taylor & Francis, 2002
- ↑ Breger, Louis (2000) Freud: Darkness. en la Mezo de Vizio. John Wiley & Filoj. (ISBN 0-471-07858-1). p. 431
- ↑ La Atako kontraŭ Vero: la Subpremo de Freud de la Delogo-Teorio
- ↑ https://www.theatlantic.com/magazine/archive/1984/02/freud-and-[rompita ligilo] the-seduction-theory/376313/
- ↑ Mensonges freudiens : histoire d'une désinformation séculaire ( Freŭdaj Mensogoj: Historio de Sekulara Misinformado) de Jacques Bénesteau, Editions Mardaga, 2002, ISBN-13 : 978-2870098141
- ↑ "Freud psikanalizis sian filinon. Jen tio, kion oni nomas "incesta" analizo, procedo principe malpermesita" - « Freud a psychanalysé sa fille. C'est ce qu'on appelle une analyse « incestueuse », une procédure en principe interdite » p. 427, "La Freŭdaj Defendaj Mekanismoj. de Jacques Van Rillaer en La Nigra Libro de Psikanalizo. Vivi, pensi kaj pliboniĝi sen Freud reĝisorita de Catherine Meyer, Les arènes, Parizo, 2005
- ↑ Freud kaj la historio de psikanalizo, redaktita de Toby Gelfand kaj John Kerr, Routledge, 2013
- ↑ 40, n-ro 1, Memorial Temo por Barry Ulanov (printempo 2001), pp. 89-95 (7 paĝoj)