Egidio
kristana ermito kaj abato
Sankta Egidio (latine Ægidius, france Saint Gilles), mortis inter 720 kaj 725 kiel abato de benediktanoj. Apartenas al la tiel nomataj 14 helpantoj en mizero. Post ermita vivado li fondis la poste samnoman monaĥejon Saint-Gilles. Laŭ kredantoj li estas patrono kontraŭ mensmalsanoj, epilepsio, nefekundeco kaj por bruto.
| Sankta | |||||
| Egidio | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Naskiĝo | ĉ. 640 en Ateno | ||||
| Morto | ĉ. 720 en Saint-Gilles-du-Gard | ||||
| Tombo | Francio  vd
| ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | monaĥo vd
| ||||
| |||||
| Sanktulo | |||||
| Festotago | 1-a de septembro | ||||
| Atributoj | (interalie) cervino | ||||
| Patroneco | kontraŭ mensmalsanoj, epilepsio, nefekundeco; por bruto | ||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Lia festo estas la 1-a de septembro.