Ennio De Giorgi

6 ŝanĝoj en ĉi tiu versio atendas kontrolon. La stabila versio estis patrolita je 24 jun. 2022.

Citaĵo el verkoj de Ennio de Giorgi: “Ĉe la komenco kaj ĉe la fino ni trovas la misteron. Ni povas diri ke ni ekvidas la planon de Dio. Al tiu mistero la matematiko nin alproksimigas, sen Lin penetri.”


Ennio De Giorgi
Persona informo
Naskonomo Ennio Raffaele Paolo De Giorgio
Naskiĝo 8-an de februaro 1928 (1928-02-08)
en Lecce
Morto 25-an de oktobro 1996 (1996-10-25) (68-jaraĝa)
en Pizo
Lingvoj italaangla vd
Ŝtataneco Italio (1946–1996)
Reĝlando Italio (1928–1946) Redakti la valoron en Wikidata vd
Alma mater Universitato de Romo "La Sapienza" (1946–1950) Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo matematikisto
universitata instruisto
politika aktivisto Redakti la valoron en Wikidata vd
Laborkampo Analitiko, parta diferenciala ekvacio, matematiko, minimuma surfaco kaj homaj rajtoj Redakti la valoron en Wikidata vd
Doktoreca konsilisto Mauro Picone vd
Verkado
Verkoj Gama-konverĝo ❦
Deknaŭa Problemo de Hilberto vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Ennio DE GIORGI estis itala matematikisto fama en la internacia scienca mondo. Li naskiĝis en Lecce la 8an de februaro 1928 kaj forpasis la 23an de oktobro en Pizo.

Biografio

redakti

Post la akiro de la diplomiĝo ĉe la klasika liceo "Giuseppe Palmieri" de Lecce, li aliris studojn pri Inĝenierarto en Romo; sed baldaŭ elektis la kursojn de matematiko en kiu diplomiĝis en 1950.

Li ekfamiĝis ĉe la scienca medio kiam, en 1957, solvis la 19an problemon de Hilbert (solvita laŭ sendependa maniero kaj alimetode ankaŭ de John Nash), al kies solvo sin dediĉis laŭlonge de duonjarcento diversaj sciencaj matematikistoj.

En 1958 de Giorgi konkurse venkis la katedron de “Matematika Analizo” ĉe la Universitato de Mesino, sed la sekvantan jaron li estis invitita instrui ĉe la Normala Supera Lernejo de Pizo, kie restis dum la tuta vivo.

Per sia scienca aktiveco, ekde la esploroj pri ekvacioj al la partaj derivaĵoj, al kalkulo de la variaĵoj, al la geometria teorio de la mezuro, ĝis la lastaj studoj pri logiko kaj fundamentoj de la scienca, li malfermis perspektivojn antaŭe ne imageblajn por monda matematiko.

La matematikisto ricevis nombrajn kaj prestiĝajn premiojn inter kiuj, en 1960 la Premio Caccioppoli de la Itala matematekista Unio [1], en 1973, la Premio Presidente della Repubblica de la Nacia Akademio de la Linkoj kaj, en 1990, en Tel Aviv, il Wolf-Premio pri Matematiko, asignita al scienculoj kaj artistoj vivantaj.

De Giorgi estis membro de la Nacia Akademio de la Linkoj, de la Papa Akademio de la Sciencoj kaj de la National Academy of Sciences de Usono.

Krom granda matematekisto li estis homo de granda humaneco, kaj religia kredo kaj socia engaĝo. Ĉiam disponebla por la bezonulo de rimedoj kaj tempo.

Li multe rezonis pri la rilatoj inter kredo kaj scienco, kies laŭ li unu aldonas al la alia harmonimaniere. Krome li batalis por ke la intelektuloj eniru defendon kaj disvantigon de la homaj rajtoj.

Ali ankaŭ elspezis sian aŭtoritaton kaj prestiĝon por la liberigo de rusa matematikisto Leonid Plyushch kaj urugvaja José Luis Massera.

  1. Premio Caccioppoli Arkivigite je 2012-01-20 per la retarkivo Wayback Machine en la sito UMI

Eksteraj ligiloj

redakti