Flavbeka ŝterno

La Flavbeka ŝterno (Sternula superciliaris) estas specio de birdo de la ŝternoj de la subfamilio de Ŝternenoj.

Kiel legi la taksonomion Flavbeka ŝterno
Biologia klasado
Regno: Animaloj Animalia Filumo: Ĥorduloj Chordata Klaso: Birdoj Aves Ordo: Ĥaradrioformaj Charadriiformes Familio: Laredoj Laridae Subfamilio: Ŝternenoj Sterninae Genro: Sternula Specio: Flavbeka ŝterno S. superciliaris Vieillot 1819
Dunomo
Sternula superciliaris
Konserva statuso
Konserva statuso: Malplej zorgiga
Aliaj Vikimediaj projektoj

Disvastiĝo

Ĝi troviĝas en Argentino, Bolivio, Brazilo, Kolombio, Ekvadoro, Franca Gujano, Gujano, Panamo, Paragvajo, Peruo, Surinamo, Trinidado kaj Tobago, Urugvajo kaj Venezuelo. Temas pri preskaŭ ĉiu sudamerikaj landoj escepte en Ĉilio.

Aspekto

Dumfluge.

Temas pri malgranda ŝterno 25 cm longa. La supraj partoj estas sufiĉe uniforme helgrizaj kaj la subaj partoj kaj malalta vizaĝo estas blankaj. La kapo estas blanka, kun nigraj krono, nuko kaj strio tra la okulo ĝis la bekobazo, kaj blanka makulo en la frunto super la beko; vintre la blanka frunto estas pli ampleksa kun malpli granda kaj difinita nigra krono; restas nur strio ekde la okulo ĝis la nuko. La beko estas tutflava (ĉe nereproduktuloj kun malhela pinto), fortika kaj larĝega ĉebaze. La kruroj kaj piedoj estas flavecaj. La longa iomete forkoforma vosto kaj flugiloj estas ĉefe helgrizaj sed kun tre videblaj nigraj flugilpintoj. Junuloj estas brunmakulecaj.

Kutimoj

Ties natura medio estas riveroj, marĉoj kaj nesalakvaj lagoj. Tre malofte estas marborda specio. Estas solema birdo ne tiom socia kiom aliaj ŝternoj; ĝi troviĝas ĉu pare ĉu laŭ etaj grupoj. La flugo estas rapida kaj ofte glitflugas. Ili plonĝas por kapti manĝaĵojn. Ili manĝas fiŝojn.

La inoj demetas du aŭ tri brunajn ovojn makulecajn je bruno aŭ grizo.

Referencoj

• BirdLife International 2004. Sterna superciliaris. 2006 IUCN Red List of Threatened Species. 24an Julio 2007.