Gil Álvarez de Albornoz
Egidio Álvarez de Albornoz y Luna, konata ankaŭ kiel Gil de Albornoz (Carrascosa del Campo, ĉ. 1310 – Viterbo, Italio, 24-a de Aŭgusto de 1367) estis arkiepiskopo de Toledo (1338-1350) kaj kardinalo de la Katolika Eklezio el 1350.
| Gil Álvarez de Albornoz | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| hispana nobelo kaj ekleziulo | |||||
.jpg)
| |||||
| |||||
| Persona informo | |||||
| Gil Álvarez Carillo de Albornoz | |||||
| Naskiĝo | ĉ. 1310 en Carrascosa del Campo | ||||
| Morto | 23-an de aŭgusto 1367 en Viterbo | ||||
| Tombo | Katedralo de Toledo  vd
| ||||
| Religio | Katolika Latina Eklezio vd | ||||
| Lingvoj | hispana • latina vd | ||||
| Ŝtataneco | Reĝlando de Kastilio vd
| ||||
| Alma mater | Universitato de Tuluzo vd
| ||||
| Familio | |||||
| Parencoj | Jimeno de Luna (en)  (parent's brother (en) ) vd
| ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | katolika sacerdoto vd
| ||||
| |||||
| Ĉefepiskopo de Toledo | |||||
| Antaŭulo | Jimeno de Luna, lia onklo | ||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Li studis en Zaragoza kaj Tuluzo. En la familia etoso estis kelkaj gravaj ekleziuloj. Kiel Arkiepiskopo de Toledo li sukcedis sian onklon Jimeno de Luna; tiam li estis ĉirkaŭ 28jaraĝa. Li kiel arkiepiskopo, iĝis politika konsilisto kaj monpruntisto, financante per la abunda riĉo de la toleda eklezio la militojn de Alfonso la 11-a de Kastilio kontraŭ la islamanoj, kiuj sukcesis ĉe la konkero de Algeciras kaj de Tarifa.[1] Lia rilato kun la reĝo ŝajne estis tre amika, sen moralaj kritikoj kontraŭ la reĝa amanto, la vidvino Leonor de Guzmán, patrino de Henriko la 2-a de Kastilio.
Referencoj
redakti- ↑ Artehistoria (eld.). «Carrillo De Albornoz, Gil Álvarez». Konsultita la 3an de Januaro de 2010.
Eksteraj ligiloj
redakti- Katolika Enciklopedio (en angla)
- Mallonga biografio en The Cardinals of the Holy Roman Church Arkivigite je 2014-03-13 per la retarkivo Wayback Machine
- Gil Álvarez de Albornoz en la Biblioteca Virtual de Polígrafos de la Fundación Ignacio Larramendi