Ivo Rotkvić

Ivo ROTKVIĆ (aŭ ROTKOVIĆ, naskiĝis la 23-an de oktobro 1901 en Bjelovaro, mortis la 12-an de decembro 1983 en Zagrebo[1]) estis kroata juristo kaj esperanta verkisto.

Ivo Rotkvić
Persona informo
Naskiĝo 23-an de oktobro 1901 (1901-10-23)
Morto 1-an de januaro 1983 (1983-01-01) (81-jara)
Lingvoj Esperanto
Ŝtataneco Kroatio
Familio
Edz(in)o Angela-Lela Rotkvić
Okupo
Okupo esperantisto • tradukisto
Information icon.svg
v • d • r

Esperanta agadoRedakti

Rotkvič estis ĉefa kunlaboranto de d-ro Duŝan Maruzzi, longjara sekretario de la Zagreba Esperanto-Societo. Li estis unu el la precipaj organizintoj de la unua Sudslava Esperanto-Kongreso en 1923 kaj de la samjare fondita Sudslava Esperanto-Ligo, kie li rolis kiel sekretario kaj vic-prezidanto dum pluraj jaroj. Same li kunlaboris en la paralele agadanta eldonejo kaj librovendejo Sudslava Esperanto-Servo. Rotkvič estis kelkjara redaktanto de Konkordo kaj kunredaktanto de Balkana Konkordo. Li estis « Bona oratoro »[2] kaj faris multajn paroladojn pri Esperanto en diversaj urboj. Rekordulo en gvidado de kursoj en Jugoslavio.

VerkadoRedakti

Rotkvič konatiĝis precipe kiel tradukanto, « kies ne miskoneble individua, tamen senriproĉa kaj eksterordinara esprimriĉa lingvaĵo » [3] en la esperantigo de la ampleksa romano Cezaro de Mirko Jelušić (1934) « malkaŝis plurajn latentajn belojn de Esperanto » [4]

Krome li verkis multajn artikolojn en naciaj gazetoj kaj tradukojn en diverslandaj Esperanto-gazetoj. Li speciale okupiĝis pri lingvistikaj problemoj kaj kun Maruzzi verkis kroat-Esperantan vortaron (1924).

VerkojRedakti

 
Tragedio en la Universo, 1961

OriginalojRedakti

  • Ĉe l' Rando de Abismo, eseoj.
  • (kun Maruzzi) Hrvatsko-srpski esperantski rječnik. [Zagreb], Sudslava Esperanto-Servo, [1924]. 133 p.

TradukojRedakti

  • Aŭtuna Vespero de Ogrizoviĉ,
  • Pangea de Herzog
  • Tragedio en la Universo
  • Cezaro de Jeluŝiĉ.

RevizioRedakti

  • El la vivo, Vesna Skaljer-Race, reviz. Ivo Rotković. - Beograd : Skaljer-Race, 1977. – 68 p. ; 15 cm. - Noveloj kaj skizoj de jugoslavia filologino-esperantistino, en formo de fotorememoroj el propra vivo.[5]

ReferencojRedakti

  1. ↑ Pleadin 2002, p. 131.
  2. ↑ laŭ EdE
  3. ↑ artikolo pri tiu lingvaĵo
  4. ↑ el lia nekrologo en Esperanto.
  5. ↑ el katalogo de Esperanta literaturo

BibliografioRedakti

  • Josip Pleadin. Biografia leksikono de kroatiaj esperantistoj. 2002. p. 131 (kun foto).

Eksteraj ligilojRedakti

  • Bildo de Ivo Osibov kaj Ivo Rotkvić, 1973 en UK Beograd

CitaĵoRedakti


   

 
Ĉi tiu teksto estas prenita el la Enciklopedio de Esperanto 1934. Vi povas plibonigi ĝin per vikiigo kaj aktualigo de la enhavo. Kiam la origina teksto estos sufiĉe vikiigita kaj aktualigita, forigu ĉi tiun kadron, kaj anstataŭe enmetu la ŝablonon EdE en la artikolon.

 

 

Ivo ROTKVIĈ, kroato, juristo. Nask. 23 okt. 1901 en Bjelovar. E-isto de 1921. Precipa kunlaboranto de d-ro Maruzzi. Longjara sekr. de la zagreba societo. Unu el ĉefaj organizinto de 1a unua jugoslava E-kongreso (1923) kaj Jug. E-Ligo, kie li sekretariis dum pluraj jaroj. Kunlab. en la Sudslava E-Servo. Kelkjara red. de „Konkordo“ kaj kunred. de la „Balkana Konkordo“. Bona oratoro: multaj paroladoj pri E en diversaj urboj. Rekordulo en gvidado de kursoj en Jug. Multaj artikoloj en naciaj gazetoj. Speciale okupiĝas pri lingvistikaj problemoj. Kun Maruzzi verkis kroat-E-vortaron. Tradukoj en diverslandaj E-gazetoj. Kiel apartaj libroj ĝis nun estas eldonitaj: „Aŭtuna vespero“ (de M. Ogrizoviĉ), „Pangea“ (de R. Herceg) kaj granda romano „Cezaro“ de M. Jeluŝiĉ). Nuntempe vicprez. de la J.E.L. kaj Zagreba societo.


Elŝutita el "https://eo.wikipedia.org/w/index.php?title=Ivo_Rotkvić&oldid=6647776"