Kloralozo
| Kloralozo | ||
 | ||
| Alternativa(j) nomo(j) | ||
| ||
| Kemia formulo | ||
| CAS-numero-kodo | 15879-93-3 | |
| ChemSpider kodo | ||
| PubChem-kodo | 27525 | |
| Merck Index | ||
| Fizikaj proprecoj | ||
| Aspekto | kristaloj blankaj, senodoraj, kun amara kaj naŭziga gusto | |
| Molmaso | ||
| Denseco | ||
| Fandpunkto | 176-182°C | |
| Bolpunkto | ||
| Refrakta indico | ||
| Ekflama temperaturo | ||
| Memsparka temperaturo | ||
| Acideco (pKa) | ||
| Solvebleco | malforta en malvarma akvo, 0,6 % je 20°C kaj 5 % je 100°C. Tre solvebla en etanolo (3 % je 20°C), duetila etero, kaj acetata acido | |
| Mortiga dozo (LD50) | ||
| Risko | R20 R22 | |
| Sekureco | S(2) S16 S28 S24/25 | |
| Pridanĝeraj indikoj | ||
| Danĝero
| ||
| GHS etikedigo de kemiaĵoj | ||
| GHS Signalvorto | Averto | |
| GHS Damaĝo-piktogramo |
| |
| GHS Deklaroj pri damaĝoj | H302, H332 | |
Kloralozo estas dormiga kaj toksa organika klorido[1][2][3][4][5] kun malneta formulo C8 H11 O6 Cl3. Ĝi rezultas el kondenso de kloralo kaj glukozo.[6] Kemie, ĝi estas klora acetalo derivita de glukozo, neredukta, kun molmaso 309,527 g/mol. Acida hidrolizo de kloralozo reestigas glukozon kaj kloralon. Ĝia identigo okazas en toksologio per la reago Fujiwara-Ross.
Kloralozo uziĝis kaj en iuj landoj uziĝas kiel veneno por laŭleĝa kaj kontraŭleĝa mortigado de birdoj kaj mamuloj, kaj en logaĵoj por kapti fiŝojn. Ĝi estas danĝera ankaŭ por necelitaj specioj, kiuj povas manĝi la venenon aŭ manĝi tiujn, kiuj manĝis la venenon. En Tunizio ĝi iam estis la precipa kaŭzo de toksado en katoj,[7] kaj en Francujo ĝi estis la dua plej ofta kaŭzo de toksado en sovaĝaj bestoj, precipe anasoj, kolomboj, kaj perdrikoj.
Referencoj redakti
- ↑ FOURNIER E., GERVAIS P. – Dictionnaire des intoxications. Paris, Éditions Heures de France, 1970, paĝo.
- ↑ Registry of toxic effects of chemical substances, éd. 1980. Cincinnati, DHHS (NIOSH), vol. 1, paĝo.
- ↑ ABDELAZIZ H. – Contribution à l’étude de l’intoxication aiguë par le chloralose. Tunis, thèse pour le doctorat en médecine, 1981.
- ↑ VALLET Q. – Les intoxications en milieu rural. Tours, thèse pour le doctorat en médecine, faculté de médecine et de pharmacie, 1964.
- ↑ CLEMENT J.J. – Intoxication par le chloralose à propos de 5 observations. Nancy, thèse pour le doctorat en médecine, 1966.
- ↑ Samir BEN YOUSSEF, http://pharmatox.voila.net/cours/toxiquesorganiques.pdf Arkivigite je 2014-02-01 per la retarkivo Wayback Machine
- ↑ ABDELAZIZ H. – Contribution à l’étude de l’intoxication aiguë par le chloralose. Tunis, thèse pour le doctorat en médecine, 1981.