Por samtitola artikolo vidu la paĝon Puko.

Puko estas la plej granda el la internaj satelitoj de Urano.

Puko
Natura satelito  de Urano (XV)
astronomia simbolo
astronomia simbolo
Puko, fotita de Voyager 2
Puko, fotita de Voyager 2
Puko, fotita de Voyager 2
natura satelito de Uranoregula satelito
Oficiala nomo Urano XV[1]
Aliaj nomoj S/1985 U 1
Astronomia simbolo vd
Nomita laŭ Puck vd
Malkovro
Malkovrinto Stephen P. Synnott [1]
Dato de malkovro 30-a de decembro 1985[1]
Orbitaj ecoj
Granda duonakso 86 000 km[2]
Discentreco 0,0001[2]
Klinangulo 0,319°[2] sur la urana ekvatoro
Periodo 0,762 tago[2]
Fizikaj ecoj
Diametro 162 km [2] averaĝe
Maso
- Denso
- Surfaca falakcelo
- Liberiga rapido
2,9 × 1018 kg
1,3 × 103 kg/m3 hipoteze
0,029 m/s2
~ 69 m/s
Rotacia periodo Verŝajne kaptita
Atmosferaj kaj surfacaj ecoj
Surfaca temperaturo ~ 64 K
Albedo
Geometria albedo
0,07
0,104 vd
Observaj ecoj
Videbla magnitudo 20,5
vdr

Malkovro redakti

Ĝi estis malkovrita de Bradford A. Smith sur kliŝaĵoj faritaj la 30-an de decembro 1985 de la kosmosondilo Voyager 2[3] kaj, unua urana satelito fotita en 1985, ricevis la maldaŭran nomon S/1985 U 1.

Nomo redakti

Respektante tradicion pri la nomoj de la uranaj lunoj, ĝi ricevis la nomon de Puko, petolema koboldo de la kelta mitologio, kiu aperas (sub la angla formo Puck) en la teatraĵo « Somermeznokta sonĝo » de William Shakespeare.

Ecoj redakti

Fotoj de Voyager 2 montris ĝin preskaŭ sfera, kun malhela surfaco kaj pluraj krateroj, kies tri el ili estis nomataj "Bogle", "Butz" kaj "Lob", nomoj de koboldoj el diversaj eŭropaj mitologioj.

Notoj kaj referencoj redakti

Eksteraj ligiloj redakti