Per soprano (el la itala sopra = „supra“) oni nomas la plej altan homan voĉregistro. Plejparte ĝi estas kantata de virinoj, sed ankaŭ knaboj antaŭ la voĉoŝanĝiĝo povas kanti ĝin same kiel viroj, kiuj kantas falsete. Dum pasintaj jarcentoj ankaŭ ekzistis kastritoj kantantaj soprane. Aparta escepto estas la Brazila kantisto Cordeiro. Ankaŭ se li ne estas kastrito, li antingas la tonon g‘‘, tono kiu superas la plej altan tonon en la ario "Königin der Nacht" (Reĝino de la nokto) el la opero „Zauberflöte“ de Mozart je unu plentono.

voĉaj registroj
virinaj voĉoj viraj voĉoj
Voĉa gamo de korusa soprano
Soprano (S)
Voĉa gamo de korusa tenoro
Tenoro (T)
Voĉa gamo de korusa mezosoprano
Mezosoprano
Voĉa gamo de korusa baritono
Baritono
Voĉa gamo de korusa aldo
Aldo (A)
Voĉa gamo de korusa baso
Baso (B)
vdr

La sonskalo de la sopranvoĉo etendiĝas normale ekde c’ ĝis a’’, ĉe profesiaj kantistinoj tamen pli altaj tonoj eblas.

Kelkaj specialaj kantfakoj por la sopranistoj formiĝintaj dum la 19-a jarcento estas:

Dum la renesanco kaj la baroka epoko la sopranregistron voĉan aŭ instrumentan oni nomis ankaŭ „diskanto“.

Vd. ankaŭ: kantado, voĉregistro, kastrito,

Listo de famaj kantistoj de klasika muziko redakti