Monaĥejo Rosa coeli

Ruino de monaĥejo de premonstratinoj Rosa coeli (el la latina Rozo de ĉieloj) troviĝas sur orienta rando de urbo Dolní Kounice en distrikto Brno-provinco. Ĝia areo kun la ruino de monaĥeja preĝejo kaj kun baroka rezidejo estas protektata kiel kultura memorindaĵo de Ĉeĥio.

Monaĥejo Rosa coeli
ĉeĥe: Klášter Rosa coeli, latine: Rosa coeli, esperante: Rozo de ĉieloj
monaĥejo
Ruino de monaĥejo Rosa coeli (maldekstre) kun preĝejo
Oficiala nomo: Monaĥejo Rosa coeli
Ŝtato	Ĉeĥio
Regiono	Sudmoravia regiono
Distrikto	Distrikto Brno-provinco
Municipo	Dolní Kounice
Historiaj regionoj	Grandmoravia regno, Moravio
Montaro	Bobrava montetaro
Situo	Monaĥejo Rosa coeli
- koordinatoj	49° 04′ 07″ N 16° 28′ 17″ O (mapo)
Fondo	1181
- Nuligo	1527
Por publiko	jes
Horzono	MET (UTC+1)
- somera tempo	MET (UTC+2)
Ordeno	Premonstratoj
Situo enkadre de Ĉeĥio Situo enkadre de Ĉeĥio
Vikimedia Komunejo: Rosa Coeli
Retpaĝo: Monaĥejo Rosa coeli
Portalo pri Ĉeĥio

Historio

Klostro

Paradiza korto

Laŭ la kronikisto Jarloch, la monaĥejo estis fondita en 1181 de la morava nobelo Vilhelmo kiel pentofarado por difektitaj posedaĵoj en Aŭstrio, kie li faris militajn trudenirojn. Vilhelmo kunigis fortojn kun la premonstrataj monaĥoj, kiuj konstruis portempan monaĥejon en Dolní Kounice, tiel ke jam en 1183 komunumo de premonstrataj monaĥinoj el la konvento en Louňovice povus ekloĝi ĉi tie. Frunten de la monaĥejo estis postenigita prioro, poste la titolo de superulo estis establita ĉe la preposto. Antaŭ la jaro 1276 la kounica konvento lasis por si fari falsaĵon de la fondanta dokumento kun jaro 1173, sed la listo de posedaĵoj, kiun Vilém z Pulína donacis al la nove fondita monaĥejo, estas relative preciza.

Eble en la dua kvaronjaro de la 14-a jarcento komenciĝis la konstruado de nova gotika monaĥeja preĝejo, kiun sekvis la apuda kvadrato kun Paradiza korto, kiu probable finiĝis komence de la 15-a jarcento. En la unua duono de la 14-a jarcento, monaĥeja kastelo ankaŭ estis konstruita sur proksima monteto. Ĉiuj ĉi tiuj grandaj investoj povus esti unu el la kaŭzoj de la tiama ŝuldo de la monaĥejo

Eblas, ke la monaĥejo estis forbruligita dum la husanaj militoj; estas menciita la jaro 1423, kiu tamen ne povas esti precize dokumentita. En la paso de la jarcento la ekonomia situacio de la monaĥejo stabiliĝis kaj komence de la 16-a jarcento la preposto de Kounice estis unu el la plej gravaj moraviaj prelatoj. En la sekvaj jaroj, tamen, la monaĥejo Kounice eniris en krizon. La preposto Martin Göschl konvertiĝis al la lutera kredo post 1522 kaj edziĝis al unu el la monaĥinoj, kaj la resto de la komunumo plejparte forlasis la regularojn de la ordo. Laŭ la instigo de la episkopo de Olomouc, Stanislav Thurzo, Göschl devis forlasi Dolní Kounice en 1526. Li iĝis anabaptisto en Mikulov, sed poste estis arestita kaj mortis en episkopa malliberejo. Sub lia posteulo Jan, tamen la konvento tute ĉesis ekzisti.

La senhoma monaĥejo estis lasita al sia sorto, ĝian bienon transprenis la reĝo kaj margrafo Ferdinando la 1-a de Habsburgo. Li komence lombardigis ĝin, fine en 1537 li vendis la konventon Kounice kun monaĥejo al la vickanceliero de la Ĉeĥa reĝlando Jiří Žabek el Limberk, kiu lasis establi familian tombon en la riparita monaĥeja preĝejo. La grandbieno ŝanĝis posedantojn plurajn fojojn pli, de 1622 ĝi estis tenita fare de la Dietrichsteinidoj. En 1698, la strahovaj premonstratoj aĉetis de ili la monaĥejan komplekson kaj provis renovigi ĝin. Tamen fajro en 1703 malsukcesigis iliajn planojn, post riparoj de loĝkonstruaĵoj ĉi tie loĝis strahova administranto, la monaĥejo mem kun la preĝejo kadukiĝis. La premonstratoj finfine vendis ĝin reen al la Dietrichstein en 1808. En 1926 fondiĝis la Komitato por Konservado de Monumentoj en Dolní Kounice, kiu stimulis bazajn sekurecajn kaj restaŭrigajn laborojn, en kiuj la Regiona centro por ŝtata memoriga zorgo en Brno daŭrigis post la dua mondmilito. Hodiaŭ la publike alirebla areo de la monaĥejo kun la preĝejo estas posedata de la diocezo de Brno, administrata de la Urba ofico en Dolní Kounice.

La monaĥeja komplekso estas foje uzata de filmaj kaj televidaj staboj, kiel la fabelo O statečném kováři (1983) aŭ la serio Četnické humoresky (2007) kaj Labyrint (2017).

Literaturo

• Foltýn, Dušan. (2005) Encyklopedie moravských a slezských klášterů. Praha: Libri, p. 277–285. ISBN 80-7277-026-8.
• Samek, Bohumil. (1994) Umělecké památky Moravy a Slezska (A–I). Praha: Academia, p. 391–393. ISBN 80-200-0474-2.

Pluaj fotoj

• 
  Rosa coeli
• 
  Rosa coeli
• 
  Rosa coeli
• 
  Rosa coeli