La Adam stilo (aŭ Adamesque kaj "Stilo de la Fratoj Adam") estas 18a jarcento novklasika stilo de interna desegno kaj arkitekturo, kiel praktikita de tri skotaj fratoj, de kiuj Robert Adam (1728–1792) kaj James Adam (1732–1794) estis la plej ĝenerale konataj.

Detaloj por la Derby Domo en Grosvenor Square, ekzemplo de la decorativaj desegnoj de la fratoj Adam.

La Adam fratoj estis la unuaj rekomendantaj integran stilon por arkitekturo kaj internoj; kun muroj, plafonoj, kamenoj, mebloj, fiksaĵoj, garnituroj kaj tapiŝoj, ĉiuj desegnitaj de la fratoj Adams kiel unuforma plano. Ofte kaj erare konata kiel "Adams Stilo," la ĝusta termino por ĉi tiu stilo de arkitekturo kaj mebloj estas la "Stilo de la Adam Fratoj."

La Adam stilo trovis ĝian niĉon ekde la lastaj 1760aj jaroj en supra-klasaj kaj mezklasanaj loĝejoj en 18a jarcenta Anglio, Skotlando, Rusio (kie ĝi estis enkondukita de la skota arkitekto Charles Cameron) kaj en post-Revolucia Milita Usono (kie ĝi fariĝis sciita kiel Federala stilo kaj evoluis varianton   propran). La stilo estis anstataŭita ekde ĉirkaŭ 1795 pluen per la Regency stilo kaj la franca Imperia stilo.

Konstruanta furoro

redakti

Dum la 18-a jarcento estis multe da laboro por entuziasmaj arkitektoj kaj desegnistoj, kiam Britio spertis furoron en la konstruado de novaj domoj, teatroj, butikoj, oficejoj kaj fabrikoj, kun urboj kreskantaj rapide pro la ekkomenco de la Industria Revolucio. La emfazo estis sur modernigo, kun reguligoj enkondukitaj purigi la stratojn de la nacio, antaŭenigantaj la re-pavimon de vojoj kaj trotuaroj, plibonigantaj drenadon kaj stratan lumigon kaj pli bona fajroprotektado de konstruaĵoj kun la vasta uzo de brikoj kaj ŝtono. Konjekta konstruaĵo estis ofta, kun kelkaj ellaborantoj centriĝantaj al rapideco kaj malaltaj kostoj. Foje, nove konstruitaj domoj disfalis pro malbona kvalito; dum aliaj kontinue movita sur iliaj fundamentoj, donante eldirojn "aferoj kiu iras ŝvelaĵon en la nokto", kiel misteraj kraŝoj, krakoj kaj bruoj estis aŭditaj de iliaj loĝantoj malfrue dumnokte. Londono spertis gravan kreskon, kun la lastatempe konstruita West End, kiu inkluzivis la elegantajn placojn de Mayfair; areoj de la East End de Londono estis ankaŭ evoluigitaj, kiel la novaj terasoj en Spitalfields. La urboj de Edinburgo, Bristol kaj Dublino estis pligrandigitaj kaj modernigitaj. Birmingham estis priskribita en 1791 kiel la "unua fabrikada urbo en la mondo". Manchester kaj Liverpool havis triobligitan loĝantaron inter 1760 kaj 1800. Novaj urboj, kiel Bath, estis konstruitaj ĉirkaŭ naturaj kirlobanujoj. Malnovaj mezepokaj urboj kaj merkataj urboj, kiel York kaj Chichester, renovigis siajn konstruaĵojn per novaj frontoj kun brikoj aŭ stukaĵo, plus novaj moveblaj fenestroj, donante la impreson de moderneco, malgraŭ la fundamentaj strukturoj restis mezepokaj.

skemaj libroj kaj stilaj gvidiloj

redakti

La nov-klasika stilo estis la modo dum la tuta 18-a jarcento kaj multaj stilaj gvidiloj estis eldonitaj por konsili konstruistojn kiel iliaj konstruaĵoj devus aspekti. Influaj gvidiloj inkluzivis Stephen Riou-a The Grecian Orders (1768) kaj Batty Langley's A Sure Guide to Builders  (1729), Rudiments de La Juna Konstruisto (1730 kaj 1734), Antikva Masonry (1736), La Urbo kaj Landa Konstruisto-a kaj la Fisko de Laboristo de Desegnoj (1740 kaj postaj eldonoj), The Builder's Jewel (1741). Arkitektoj, desegnistoj, ministraraj fabrikistoj, ŝtonpreparistoj kaj metiistoj (craftsmen) ĉiuj eldonas skemajn librojn kaj stilajn gvidilojn kiuj reklamas iliajn ideojn, tiel esperantaj allogi profitan klientaron.

La Adam Stilo

redakti
 
Interno de Hejma Domo, desegnita de Robert Adam en 1777

La laboro de la Adam fratoj fiksis la stilon por hejma arkitekturo kaj internoj por multe de la lasta duono de la 18-a jarcento.

Robert kaj James Adam veturis al Italio kaj Dalmatio en la 1750-aj jaroj, observantaj la pereojn de la klasika mondo. Post reveno al Britio, ili fiksis sin establis sin kun ilia pli aĝa frato, John, kiel arkitektoj. Robert kaj James eldonis libron titoligita La Laboroj en Arkitekturo en instalments inter 1773 kaj 1779. Tiu libro de gravuritaj desegnoj igis la Adam repertory havebla en tuta Eŭropo. La Adam fratoj celis simpligi la rococo kaj barokan stilojn kiu estis modaj en la antaŭaj jardekoj, por alporti tion, kion ili sentis esti pli luma kaj pli eleganta sento al kartvelaj domoj. La Laboroj en Arkitekturo ilustris la ĉefajn konstruaĵojn pri kiuj la Fratoj Adams fratoj laboris sur kaj detale dokumentis la internojn, meblo kaj garnituroj, desegnita de la Adams. Paralela evoluado de ĉi tiu fazo de novklasica desegno estas la franca Louis XVIa stilo.

La Adam stilo movis for de la striktaj matematikaj proporcioj antaŭe trovitaj en Georgiaj ĉambroj kaj enkondukis kurbiĝitajn murojn kaj kupolojn, ornamitaj kun komplika plasterwork (?) kaj frapantaj miksitaj  koloroj uzante lastatempe malaltekostajn farbojn en versa, ĉiele blua, citrona, viola, brila roza kaj ruĝa-bruna teracota.

Artistoj kiel Angelica Kauffman kaj Antonio Zucchi estis utiligita pentri klasikajn metaforajn scenojn ene de cartouches metitaj en la internajn murojn kaj plafonojn.

La ĉefaj rivaloj de la Adam fratoj estis James Wyatt, kies multaj desegnoj por mebloj estis malpli konataj ekster la larĝa cirklo de liaj patronoj, ĉar li neniam eldonis libron de akvafortaĵoj; kaj Sir William Chambers, kiu desegnis malpli da Furnishings por liaj internoj, preferante labori kun la spertaj ministraro-fabrikistoj kiel John Linnell, Thomas Chippendale kaj Ince kaj Mayhew. Tiom multe da kapablaj designistoj estis laborantaj en tiu stilo en Londono de ĉirkaŭ 1770 ke la stilo estas nuntempe pli kutime nomita Frua Neoclassical.

Estis tipa de la Adam stilo kombini decorativajn neo-gotikajn detalojn en la klasikan kadron. Laŭdiraj "egiptaj" kaj "Etruskaj" desegnaj detaloj estis nur detaloj.

La Adam stilo estas identigita kun:

  • Klasikaj Romanaj decorativaju motivoj, kiel kadritaj medaloj, vazoj, urnoj kaj tripodoj, arabesque vinberujo scrolls, sphinxes, griffins kaj dancantaj nimfoj
  • Plataj groteskaj paneloj
  • Pilasters
  • Pentritaj ornamaĵoj, kiel  swags (?) kaj rubandoj
  • Kompleksaj pastelkoloraj planoj

La Adam stilo estis anstataŭita ekde ĉirkaŭ 1795 de la pli simpla Regency stilo en Britio; kaj la franca Imperia stilo en Francio kaj Rusio, kiu estis pli imperia kaj mem-konscia klasika stilo, konektita kun la Unua franca Imperio.

Influita de

redakti

La Adam Stilo estis forte influita de:

  • freskoj kaj muraj pentraĵoj trovitaj en la lastatempe elkavigitaj Romiaj urboj de Pompeii kaj Herculaneum
  • Etruskaj grekaj nigraj kaj ruĝaj vazoj, kiuj estis elkavigitaju kaj kolektitaj en grandaj nombroj
  • Klasika greka arkitekturo, kiu estis konata en Britio tra eldonoj kiel la libro de James Stuart & Nikolas Revett The Antiquities of Athens,  eldonita en 1762.

Reviviĝo

redakti
 
Peco de Gillows farita en 1900

Ne prilaborita komputila teksto: Intereso en la Adam stilo estis revivigita en la lasta Viktoriana kaj Edwardian epokoj, iniciatita de sensacia marquetry ministraro de Wright & Mansfield elmontrita ĉe la Pariza Ekspozicio de 1867. Reproduktada meblo en la ĝenerala "Regency Reviviĝa" stilo, al kiu la Adam reviviĝo estis proksime ligita, estis tre populara kun la vastigantaj mezaj klasoj de ĉirkaŭ 1880 al 1920. Ili estis allogita al la lumo kaj elegantaj desegnoj, kiel kontrasto al la pli peza kaj pli malordaj internoj kiu superregis iliajn hejmojn dum la dua duono de la 19a jarcento. La reviviĝo konkurencita kun la Artoj kaj Metia stilo, kiu daŭris esti populara en Britio ĝis la 1930aj jaroj. La Adam kaj Regency reviviĝoj, tamen, perdita ĉefan impeton post la unua mondmilito, estanta anstataŭigita de Arto Deco en populara gusto.

Galerio

redakti

Vidu ankaŭ

redakti
  • Georgo Hepplewhite
  • Thomas Sheraton

Referencoj

redakti
  • Eileen Harris, La Meblo de Robert Adam

Bibliografio

redakti

Eksteraj ligiloj

redakti