Auguste Perret, naskiĝinta en Ixelles (Belgio) la 12-an de februaro 1874 kaj mortinta en Parizo la 25-an de februaro 1954 estis arkitekto franca kiu estis unu el la unuaj teknikistoj fakuloj pri ŝtalbetono.

Auguste Perret
Persona informo
Naskiĝo 12-an de februaro 1874 (1874-02-12)
en Elsene
Morto 25-an de februaro 1954 (1954-02-25) (80-jaraĝa)
en Parizo,  Francio
Tombo Tombejo de Montparnasse, 27 Redakti la valoron en Wikidata vd
Lingvoj franca vd
Ŝtataneco Francio Redakti la valoron en Wikidata vd
Alma mater Nacia Altlernejo de Belartoj Redakti la valoron en Wikidata vd
Memorigilo Auguste Perret
Familio
Patro Claude Perret (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Gefratoj Gustave Perret (en) Traduki kaj Claude Perret (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Amkunulo Marie Dormoy (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo arkitekto
dezajnisto
instruisto
konstruestro
urbanizisto Redakti la valoron en Wikidata vd
Verkado
Verkoj Chapelle du Rosaire de Vence ❦
Preĝejo Notre-Dame de Raincy ❦
reconstructed center of Le Havre ❦
Teatro de la Elizeaj Kampoj vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Kritiko

redakti

Dumlonge atakita de la historiistoj kaj teoriistoj de la Moderna Movado, aparte inter la 1960-aj jaroj[1] kaj 1990-aj jaroj[2], pli precize de la sekvantoj de Le Corbusier[3] malakceptante kion ili konsideris favoran engaĝigon de registoj senambiciaj, kaj necesis atendi la superon de diversaj krizoj de tiu movado por ke la verko de Perret reprenu lokon en la historio de la arkitekturo pli rekte orientata al la kulturhereda logiko[4]. Auguste Perret aperas en tiu nova kunteksto kiel unu el tre raraj arkitektoj kiuj apartiĝis el la limoj de la Moderna Movado.

Verkoj

redakti

Kelkaj el la plej famaj verkoj estas la jenaj:

  • Teatro de la Elizeaj Kampoj (1913)
  • Preĝejo Notre-Dame de Raincy
  • La Turo Perret, konstruita en 1924 en la parko Paul-Mistral en Grenoble, nome la unua turo el ŝtalbetono konstruita en Eŭropo
  • La Turo Perret, konstruita en 1949-1952 en Amiens, por loĝejoj kaj oficejoj

Elektitaj disĉiploj

redakti

Bildaro

redakti

Bibliografio

redakti
  • Les Albums d'Art Druet, 16 (A. kaj G. Perret), Librairie de France, Paris, 1928.
  • Cédric Avenier, L'ordre du béton. La tour Perret de Grenoble, Grenoble, CRAterre, 2013.
  • Jean-Lucien Bonillo, La Reconstruction à Marseille 1940-1960, architectures et projets urbains, éditions Imbernon, Marseille, 2008, (ISBN 2-9516396-6-X)
  • Elisabeth Chauvin, Appartements témoins de la reconstruction du Havre, Point de vues, 2007
  • Christophe Laurent, Guy Lambert et Joseph Abram, Auguste Perret. Anthologie des écrits, conférences et entretiens, Le Moniteur, 2006
  • Karla Britton, Auguste Perret, éditions Phaidon, 2003
  • Maurice Culot, David Peyceré et Gilles Ragot (dir.), Les Frères Perret, l'œuvre complète, I.F.A., éd. Norma, 2002
  • Claire Etienne-Steiner, Le Havre. Auguste Perret et la reconstruction, Connaissance du Patrimoine de Haute-Normandie, coll. « Images du patrimoine »,‎ 2009, broché, 64 p. (ISBN 2-910316-21-1)

Referencoj

redakti
  1. Leonardo Benevolo, Storia dell'architettura moderna, Laterza, Rome, 1960.
  2. William J. R. Curtis, L'Architecture moderne depuis 1900, 1982/1984. En franca traduko (2004), paĝoj 474-475.
  3. Michel Ragon, Histoire de l'architecture et de l'urbanisme moderne, 1986, Casterman, paĝoj 116-119) : « Perret fit alors un second projet, terne, morne, à l'image de l'administration qui s'en montra ravie », kaj poste, « Perret avait perdu depuis longtemps son talent d'architecte novateur. »
  4. Gérard Monnier, L'Architecture en France, une histoire critique 1918-1950, Philippe Sers éditeur, 1990.
    François Loyer, Histoire de l'Architecture française. De la Révolution à nos jours, Mengès, 1999
    Joseph Abram, L'Architecture moderne en France, tome 2, Picard, 1999.

Vidu ankaŭ

redakti

Eksteraj ligiloj

redakti