Carl Spitteler

Carl SPITTELER [kal ŜPItele] (naskiĝis la 24-an de aprilo 1845 en Liestal; civitano de Bennwil; mortis la 29-an de decembro 1924 en Lucerno) estis svisa verkisto.

Carl Spitteler
Nobel-premiito
Persona informo
Carl Friedrich Georg Spitteler
Naskonomo	Carl Friedrich Georg Spitteler
Naskiĝo	24-an de aprilo 1845 (1845-04-24) en Liestal
Morto	29-an de decembro 1924 (1924-12-29) (79-jara) en Lucerno
Tombo	Friedhof Friedental [#]
Lingvoj	germana [#]
Ŝtataneco	Svislando [#]
Alma mater	Universitato de Zuriko [#]
Subskribo
Familio
Patro	Karl Spitteler [#]
Gefratoj	Adolf Spitteler [#]
Edz(in)o	Marie op der Hoff [#]
Profesio
Alia nomo	Carl Felix Tandem • Felix Tandem [#]
Okupo	poeto • verkisto • teologo [#]
Verkado
Verkoj	Unser Schweizer Standpunkt [#]
Honorigoj Honorigoj Nobel-premio pri literaturo • Schiller prize [#]
[#]	Fonto: Vikidatumoj

Li studis juron en Bazelo, poste teologion en Zuriko kaj Heidelberg (Germanio). Duboj pri sia kredo tamen igis lin ĉesigi sian pastran karieron kaj li laboris kiel instruisto, ĵurnalisto kaj (ekde 1892) kiel libera verkisto. Li publikigis romanojn, novelojn, teatraĵojn, eseojn kaj poemojn, sed famon li gajnis ĉefe per siaj eposoj. En la jaro 1919 li gajnis la Premion Nobel de Literaturo, grandparte por sia eposa poemego Olimpika Printempo.

Carl Spitteler estis frato de la kemiisto Adolf Spitteler.

Verkoj

Carl Spitteler en 1905.

• Prometheus und Epimetheus (eposo, 1880; nova eldono sub la titolo Prometheus der Dulder, 1924)
• Conrad der Leutnant (novelo, 1898)
• Lachende Wahrheiten (eseoj, 1898)
• Glockenlieder (poemoj, 1906)
• Olympischer Frühling (eposo, 4 volumoj, 1900-1905; noveldono, 2 vol., 1910)
• Meine frühesten Erlebnisse (membiografio, 1914)

En Esperanto aperis

• Xaver Z’Gilgen. Tradukis Jakob Schmid. En: Svisa Antologio, Budapest 1939, paĝoj 142-151.
• La terglobo Arkivigite je 2006-03-06 per la retarkivo Wayback Machine (fragmento). Tradukis H. Breyer. En: Norda Prismo 56/6, paĝoj 260-261.