Celso Emilio Ferreiro
Celso Emilio FERREIRO Míguez (Celanova, 6a de januaro 1912 - Vigo, 1979) estis verkisto kaj politikisto de Galegio, Hispanio.
| Celso Emilio Ferreiro | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Naskiĝo | 6-an de januaro 1912 en Celanova, Galegio | ||||
| Morto | 30-an de aŭgusto 1979 (67-jaraĝa) en Vigo | ||||
| Tombo | Celanova vd | ||||
| Lingvoj | galega vd | ||||
| Ŝtataneco | Hispanio vd | ||||
Subskribo 
| |||||
| Familio | |||||
| Edz(in)o | María Luisa Moraima Loredo Fernández vd | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | ĵurnalisto • verkisto • poeto vd | ||||
| Verkado | |||||
| Verkoj | Q3312330 ❦ Q12396325 ❦ Q12401820 ❦ Q12396243 ❦ Q123235406 vd | ||||
| |||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
En la 1930-aj jaroj li jam aktivulis en la galegismaj junularoj. Dum la Hispana Enlanda Milito, li estis rekrutita (kontraŭvole) de la flanko de Francisco Franco. Poste li studis juron. En la 1960-aj jaroj li publikigis la poemaron Longa noite de pedra (Longa nokto el ŝtono, 1962) alude al la diktatoreca epoko de la Frankisma Hispanio kaj fakte inspirita de prizona sperto.
En 1964 li partoprenis en la fondo de la komunisma partio Unión do Povo Galego. En 1966 li elmigris al Venezuelo, kie li kunlaboris kun diversaj galegaj iniciatoj kaj laboris por la ministraro de la prezidento Rafael Caldera.
Poezio redakti
- O soño sulagado (1955).
- Longa noite de pedra (1962).
- Viaxe ao país dos ananos (1968).
- Cantigas de escarnio e maldicir (1968).
- Paco Pixiña (1969)
- A fronteira infinida (1972).
- Ceminterio privado (1973).
- Onde o mundo se chama Celanova (1974).
- A taberna do galo (1978).
En Esperanto redakti
- Celso Emilio Ferreiro: Naŭ poemoj (trad. Suso Moinhos). El kiuj sep el libro Longa nokto el ŝtono. Beletra Almanako (31) februaro 2018. pp. 56-65.