Eŭmeno

Eŭmeno de Kardio (en greka Εὐμένης; ĉ. 362 – 316 a.K.) estis greka generalo kaj fakulo. Li partoprenis en la Militoj de Diadoĥoj kiel subtenanto de la macedonia Argeada reĝa domo.

Posf la morto de Aleksandro la Granda (323 a.K.), Eŭmeno ekkomandis grandan aron de grekaj soldatoj luktantaj subtene al la filo de Aleksandro, nome Aleksandro la 4-a. En la posta divido de la imperio, Kapadokio kaj Paflagonio estis atribuitaj al Eŭmeno; sed ĉar ili ne estis ankoraŭ malaltigitaj, Leonato kaj Antigono ricevis la mendon de Perdikkas kun lia sekureco. Antigono, tamen, ignoris la ordonon, kaj Leonato malsukcese klopodis instigi Eŭmenon akompani lin al Eŭropo kaj kunhavi siajn planojn.

Vidu ankaŭ

• Plutarko - la ĉefa survivanta biografio de Eŭmeno estas de Plutarko. La paralela romia vivo por Eŭmeno estas la vivo de Sertorio.
• Diodoro - Eŭmeno estas grava figuro en la libroj 16-18 de la historio de Diodoro.

Fontoj

• Edward Anson, Eumenes of Cardia: A Greek among Macedonians, Brill Academic Publishers, 2004.
• Waterfield, Robin. (2011) Dividing the Spoils - The War for Alexander the Great’s Empire. New York: Oxford University Press, p. 273 es.. ISBN 978-0-19-957392-9.

Eksteraj ligiloj

• 1911 Encyclopædia Britannica on Eumenes of Cardia
• La vivo de Eŭmeno de Plutarko
• La historia biblioteko de Diodoro