Ferdinando la 1-a (Napolo)
Ferdinando la 1-a, reĝo de Napolo (naskiĝis en Valencio, en la 2-a de junio 1423 - mortis en Napolo, en la 28-a de januaro 1494) estis reĝo de Napolo inter 1458 kaj 1494.
| Ferdinando la 1-a | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Reĝo de Napolo | |||||
| |||||
| Regado | 1458-1494 | ||||
| |||||
| Persona informo | |||||
| Naskiĝo | 2-a de junio 1423 en Valencio,  Hispanio
| ||||
| Morto | 28-a de januaro 1494 en Napolo,  Italio
| ||||
| Tombo | Basilica of St. Dominic [#] | ||||
| Lingvoj | itala [#] | ||||
| Ŝtataneco | Reĝlando de Napolo [#] | ||||
| Familio | |||||
| Dinastio | Dinastio de Trastamaro [#] | ||||
| Patro | Alfonso la 5-a [#] | ||||
| Patrino | Giraldona Carlino [#] | ||||
| Gefratoj | Maria de Aragono • Ferdinand of Aragon • Eleonora [#] | ||||
| Edz(in)o | Isabella, Princess of Taranto • Johanino el Aragono [#] | ||||
| Amkunulo | Diana Guardato [#] | ||||
| Infanoj | Joanna of Naples • Alfonso la 2-a de Napolo • Leonor de Aragono • Beatrico de Aragono • Francis of Naples, Duke of Sant Angelo • Giovanni d'Aragona • Alfonso d'Aragona • Giovanna d'Aragona • Enrico d'Aragona • Frederiko la 1-a de Napolo • Maria d'Aragona • Ferdinando d' Aragona y Guardato, 1st Duke of Montalto • Lucrezia d'Aragona [#] | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | suvereno [#] | ||||
| |||||
| |||||
| [#] | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Li estis filo de Gueraldona Carlino kaj Alfonso la 5-a, reĝo de Napolo inter 1458 kaj 1494. Li enoficiĝis kiel regnestro de Napolo kaj Jerusalemo, sukcedinte sian patron, en 1458, kiam li estis 35-jara, sed la papo Kaliksto la 3-a (1378-1458) deklaris estingiĝinta la aragonan linion kaj la regnon feudo de la papaj ŝtatoj. Kaliksto mortis antaŭ ol konkretigi sian pledon kaj la nova papo Pio la 2-a agnoskis la titolojn de Ferdinando.
Ferdinando suferis seriozan malvenkon de la anĵua dinastio kaj la ribeluloj en la Batalo de Sarno, en la 7-a de junio 1460, sed, kun la helpo de Aleksandro Sforza kaj Skanderbeg (1405-1468), la albana komandanto, kiu venis helpe de la princo, kies patro estis helpinta lin, kaj Ferdinando venkis sur siajn malamikojn, kaj ĉirkaŭ 1464 li restarigis sian aŭtoritatecon en la regno.
Vidu ankaŭRedakti
- Leonor de Aragono (1450-1493) edzino de Herkulo la 1-a
- Alfonso la 5-a
- Alessandro Sforza (1409-1473)[1]
- Konstantinos Laskaris (1433-1501)
