Hugh Longbourne Callendar
Hugh Longbourne CALLENDAR MRS (18a de aprilo 1863 – 21a de januaro 1930) estis brita fizikisto.[1][2]
| Hugh Longbourne Callendar | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Naskiĝo | 18-an de aprilo 1863 en Hatherop | ||||
| Morto | 21-an de januaro 1930 (66-jaraĝa) en Ealing | ||||
| Lingvoj | angla vd | ||||
| Ŝtataneco | Unuiĝinta Reĝlando (Britio) vd | ||||
| Familio | |||||
| Infanoj | Guy Stewart Callendar vd | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | fizikisto • inĝeniero vd | ||||
| Doktoreca konsilisto | Joseph John Thomson vd | ||||
| |||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Li estis profesoro pri fiziko en la Royal Holloway College el 1888 ĝis 1993. Li estis poste nomumita Profesoro de Fiziko en la Universitato McGill en Montrealo, Kanado. Hugh desegnis la unuajn eksperimentojn per Ikso-radioj en Kanado kiuj produktis kontentigajn bildojn uzatajn en hospitaloj. Li revenis al Anglio en 1898 por akcepti la katedron Quain pri fiziko en la Royal College of Science kaj estis sukcedita en McGill de Ernest Rutherford, la "patro" de la nuklea fiziko, kiu verkis, ke Callendar estis konsiderata kiel "universala genio." En 1906 Callendar ricevis la Medalon Rumford Medal pro sia eksperimenta laboro pri varmo.
Notoj redakti
- ↑ "CALLENDAR, Hugh Longbourne". Who's Who. Vol. 59. 1907. p. 274. Alirita la 5an de aprilo 2020.
- ↑ Gay, Hannah. A history of Imperial College London, 1907-2007. London: Imperial College Press. p. 176.