János Rombauer
János Rombauer [jAnoŝ rombaŭer], laŭ hungarlingve kutima nomordo Rombauer János estis hungarlandana-germana bidermajra pentristo (portretisto). Li estis sola de sia tempo, kiu ne lernis en Vieno. Li apartenis al la germana minoritato de la lando.
| János Rombauer | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskonomo | Johann Rombauer |
| Naskiĝo | la 28-an de majo 1782 en  Leutschau (Hungara reĝlando)
|
| Morto | la 12-an de februaro 1849 en Eperjes (Hungara reĝlando)
|
| Lingvoj | slovaka |
| Ŝtataneco | Aŭstra imperio 
|
| Okupo | |
| Okupo | pentristo
|
János Rombauer [1] naskiĝis la 28-an de majo 1782 en Leutschau (Hungara reĝlando, nuntempa Levoča en Slovakio), li mortis la 12-an de februaro 1849 en Eperjes (Hungara reĝlando, nuntempa Prešov en Slovakio).
Biografio
redaktiJános Rombauer lernis pentradon private en sia naskiĝurbo (laŭ alia informo en Pest (urbo)), poste li pentradis pejzaĝojn kaj portretojn. En 1806 rusa grafo invitis lin al Sanktpeterburgo, kie li iĝis kortega pentristo. Li profitis la eblecon kaj li ankaŭ kopiis pentraĵojn en Muzeo Ermitejo. En 1810 kaj 1820 li partoprenis en ekspozicioj en la cara ĉefurbo. Li revenis al Hungarlando en 1824 kaj laboris en Eperjes ĝis sia morto (li pentris pli ol 200 portretojn). Li edziĝis en 1818, filino naskiĝis en 1829.
Memorekspozicioj
redakti- Eperjes/Prešov (1904, 1964)
Elektitaj pentraĵoj
redakti-
Serio pri parko en Hotkóc (1803) -
Madono kun bebo -
-
Je via sano! -
Junulino -
Junulo -
Sanktulo -
-
-
Ignác Aurél Fessler (1821) -
Nobelo -
Nobelino -
Printempo (1830)
