Paruedoj
Fotokunmetado de paruoj
Granda Paruo
Biologia klasado
Regno: Animaloj Animalia
Filumo:     Ĥorduloj Chordata
Subfilumo: Vertebruloj Vertebrata
Klaso: Birdoj Aves
Ordo: Paseroformaj Passeriformes
Familio: Paruedoj Paridae
Aŭtoritato: Vigors, 1825

Paruedoj estas familio de paseroformaj birdetoj, kiujn oni dividas en du subfamiliojn: Remizinae, kies nesto pendas sur la arbobranĉoj kaj Paridae, kies nesto troviĝas en trunkokavoj.

Mapo de monda dispribuado
Granda paruo

Tre konataj specioj estas:

Ĉie, kie ili vivas, oni vidas ofte paruojn en ĝardenoj, kie ili venas ĝis fenestrorandoj por serĉi manĝaĵon.

Paruoj manĝas ĉefe insektojn, tamen dum vintro la semoj, ju pli oleaj des pli ŝatataj, iĝas grava parto en nutraĵo; tiam estas facile venigi paruojn apud domo per nutrejo.

Morfologio

redakti

Laŭ la supozata aĝo de la familio (6-7 milionoj da jaroj) paruoj estas konsiderataj kiel tre konservativa grupo morfologie. La familio rangas laŭ grando el 9 al 21 cm longaj kaj el 5 al 49 g peze, sed kiam la tri monotipaj genroj nome Sylviparus, Melanochlora kaj Pseudopodoces estas ekskluditaj (kio inkludas la plej grandaj kaj malgrandaj paruoj) tiu rangas peze el 7 al 29 g. La familio varias malmulte laŭ formo, kvankam estas konsiderinda variado en plumaro. Ili estas diketaj birdoj kun mallongaj plumoj, fortaj gamboj kaj fortaj mallongaj bekoj. Kelkaj specioj montras iom da seksa dimorfismo rilate bekograndon, korpon kaj plumaron.

Speciolisto

redakti

-Genro PeriparusPeriparuoj

-Genro Pardaliparus

-Genro LophophanesTufoparuoj

-Genro Baeolophus

-Genro Sittiparus

-Genro Poecile

-Genro Cyanistes

-Genro Parus

-Genro Machlolophus

-Genro Melaniparus

-Genro Pseudopodoces

  • Alaŭdoparuo Pseudopodoces humilis (iam "Humea grundogarolo") - tiu specio estis nur ĵus ŝanĝita el la familio de Korvedoj kaj lokita tie ĉi.[1]

-Genro Sylviparus

-Genro Melanochlora

-Genro Cephalopyrus

IOC World Bird List 11.1, jan. 2021

  1. James, H. F. et al. (2003). Pseudopodoces humilis, a misclassified terrestrial tit (Paridae) of the Tibetan Plateau: evolutionary consequences of shifting adaptive zones. Ibis 145: 185–202.pdf file Arkivigite je 2006-09-21 per la retarkivo Wayback Machine